________________
195
२. श्रीहीरविजयसूरिजीना समाधि स्थल विषे
१६मा-१७मा शतकमां थई गयेला, शहेनशाह अकबर अने जीवदया, तीर्थरक्षा वगेरे साथे विशेषपणे संकळायेला जगद्गुरु श्रीहीरविजयसूरिजीनो स्वर्गवास सौराष्ट्रना दीवबंदरथी निकटना ऊना (उन्नतपुर) गामे थयेलो (वि.सं. १६५२). तेमनी कायानो अंतिम संस्कार, मच्छुन्द्री नदीना कांठे स्मशानभूमि पर थयेलो. ए स्थान अत्यारे 'शाहबाग' तरीके जाणीतुं छे. ऊनाथी नदी तरफ जईए, तो पहेलां ( गामना गोंदरे) कब्रस्तान आवे छे, पछी बाळकोनुं स्मशान, त्यांथी घणे आगळ जैन ज्ञाति माटेनुं स्मशान, अने तेनी जोडे ज शाहबाग एटले के जैन साधुपुरुषो माटेनुं स्मशान छे. श्रीहीरविजयसूरिनो अग्निसंस्कार अहीं थयेलो. कदाच ते सर्वप्रथम साधुजननो दाह संस्कार हशे केम के ते पूर्वना कोई साधुजननो स्तूप के स्मृतिचिह्न हजी अहीं प्राप्त थयुं नथी. आ पछी, श्रीविजयदेवसूरिजी श्रीविजयप्रभसूरिजी वगेरेना अंतिम संस्कार पण अहीं ज थया छे. अन्य साधुपुरुषोना पण संस्कार अहीं थया होय तो बनवाजोग छे. परंतु मजानी वात ए छे के आ बागमां बार स्तूपो छे, अने आजे ते स्तूपो जे जे साधुजनोना नामे ओळखाय छे, ते पैकी अमुक पूज्योना देहांत तेमज दाह संस्कार अहीं नथी थयां, पण अन्यत्र थयां छे, ते ऐतिहासिक तथ्य छे; अने छतां ते साधुजनोना स्तूपो आ भूमि पर दृश्यमान छे ते हकीकत छे. जेवा के विजयदानसूरिजी विजयसेनसूरिजी, विजयसिंहसूरिजी वगेरेना स्तूपो. आ बाबत जरा विचित्र जणाय छे.
,
,
आ विचित्रता अंगे परंपरागत खुलासो एम मळे छे के हीरविजयसूरिनी देरी होय त्यां तेमना गुरुनी देरी पहेली होवी जोईए अने विजयसेनसूरि तो तेमना प्रिय शिष्य हता; तो विजयसिंहसूरि पण विजयदेवसूरिना खास शिष्य हता; तेथी तेमना थूभ पण त्यां थया छे. अलबत्त, आ खुलासाने इतिहांस के शिलालेखों कोई समर्थन नथी ज. पण तो आ बाबते कोईए हजी सुधी ऊहापोह करवानी तस्दी पण नथी लीधी !
ताजेतरमां ज एक घटना बनी. जर्जरित थएला आ १२ स्तूपोनो त्यांना जैन संघे जीर्णोद्धार कराव्यो, त्यारे 'विजयदानसूरिजी 'नी देरी तरीके ओळखाती प्रथम देरीने उतारतां ज, तेनी नीचेथी पगलां धरावतो, पगथियांवाळो
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org