________________
अनुसंधान-१६ .237
छे - तेना निदर्शन तरीके आवी कृतिओनुं महत्त्व हमेशां रहेशे । श्रमणोए करेला विद्याव्यासंगनी छबी साचवी राखती आवी तो अगणित कृतिओ हजी पण ज्ञानभंडारोमां भंडारायेली पडी छे अने संशोधन-संपादननी राह जुए छे। आ रचना छंद, व्याकरण, शब्दकोशना ज्ञानने पुष्ट करे छे अने सरस बौद्धिक व्यायामनी तक आपे छ । स्तोत्रमा ५०० थी वधु वखत 'कमल' शब्दनो विनियोग थयो छे । टिप्पण साथे छपायुं छे तेथी सरळता थई छे।
'मुनिवरसुरवेली' नामनी कृति 'जैन गूर्जर कविओ'मां नोंधाइ छ । 'साधुवंदना' प्रकारनी आ रचना छ । अन्य कविओए पण 'साधुवंदना'ओ रची छ । जाणीता अने खेडायेला विषय पर नवं लखवू सहेलुं नथी होतुं । आवी रचनाओनो विषय तो मर्यादित अने एक सरखो होय, पण विद्वान कविओ पोतानी आगवी शैलीथी रचनाने उठाव आपे छ । आ रचना पण आगवी ढबे रचाइ छ। कविए भाषानी दृष्टिए नावीन्यनो प्रयोग को छ । एक आखी ढाळ प्राकृतमां छे, वच्चे वच्चे पण संस्कृत-प्राकृत गाथाओ मूकी छे, ते उपरांत गमे ते कडीमां प्राकृत-गुजराती, संस्कत-गुजरातीनुं विना संकोचे मिश्रण कर्यु छ ।
कडी १२६-१२७ अव्यवस्थित छपाइ छ । लेखक एटले के लहियाना हाथे थयेली भूलोने संपादकोए जेमनी तेम राखवानी जरूर न होय । संशोधके मूळ रचनाकारनी निकट जवानुं छे । पादनोंधमां के प्रस्तावनामां आवी बाबतोनी नोंध लइ शकाय अने मूळ वाचनामां संशोधित पाठ मूकाय । चौदमी ढाळनी कडीओनुं वाचन भूलभरेलुं थयुं छे । देशी के छंदना लय तथा बंधारणने समजीने वाचना तैयार करवी जोइए ।
"सहस पुरुषस्यूं संयमी, सिरिथावच्चा गुरुपासिइं रे,
पासिई रे ते पूरव सम अभ्यासीआ रे ।" - आ रीते आ ढाळ वाचवी जोइए एम लागे छे ।।
'निशालगरणा'मांनो 'गरj' शब्द 'गमन'मांथी ऊतरी आव्यो होवानी कल्पना कृतिना संपादक मुनिवर करे छे, परंतु 'गरj' शब्द 'ग्रहण'मांथी बन्यो होवानी शक्यता वधु छे ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
