________________
तीर्थंकर महावीरनुं देहवर्णन (जैन आगमग्रंथ 'औपपातिकसूत्र'ना महावीरवर्णक अने तेना परनी अभयदेवसूरिनी वृत्तिने आधारे)
हरिवल्लभ भायाणी तीर्थंकर महावीरनुं मुख कान्तिमान अने श्वास उत्पलना परिमल जेवो देहनो वान उत्कृष्ट हतो. देहनुं मांस नीरोगी, अति प्रशस्त, निरुपम हतुं. त्वचा, कशी पण मलिनता, रज, प्रस्वेद, कलंकथी मुक्त हती. अगोपांग तेजस्वी हतां. मस्तक, उन्नत, छत्राकार अने निबिड, पिंडीभूत केश वाळु हतुं. केश, विशद, मृदु, सूक्ष्म, श्लक्ष्ण, स्निग्ध, सुगंधी, प्रशस्य, सुंदर, भंग
अंगार काजळ नीलमणि जेवा श्याम, शीमळानां फळ जेवा सघन,
सुबद्ध हता. केशमूळ पासेनी त्वचा, दाडमना पुष्पनो, सुवर्णनो वान धरावती, निर्मळ,
सुस्निग्ध हती. भालप्रदेश, व्रण विनानो, परिमार्जित, मनोज्ञ, अर्धचंद्राकार हतो. वदन, पूर्णचंद्र समान, सौम्य हतुं. श्रवण, लगोलग, सप्रमाण हता. कपोलप्रदेश, पीन, मांसल हतो. भ्रमर, पातळी, अभ्रराजि जेवी श्याम, स्निग्ध, दीर्घ, सहेज नमावेल
- धनुष समी हती. श्वेत भोंय पर काळी कीकी अने लांबी पांपणो वाळां नेत्र, विकसित
पुंडरीक समां हतां. नाक गरुड जेवू आयत, सीधुं, उन्नत हतुं. अधरोष्ठ, भरेलो, प्रवाल अने बिंबफळ समो हतो.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
