________________
[79]
बन्यां होय ए स्वाभाविक छ । छतां लगभग चारसो वर्ष पछी बिंबोनी संख्यामां बहु मोटो तफावत पड्यो नथी एम कही शकाय । चं.ती.मांना कठिन शब्दोना अर्थ
त्रं.ती.मां शब्दान्तर्गत आवता ह्रस्व 'इ'नुं 'य'मां परिवर्तन थयुं होय एवा घणा शब्दो छ । जेमके :-ब्यंब (बिंब), च्यंतामणि (चिंतामणि), पोल्य (पोलि), ज्यन (जिन) वगेरे । 'इ' उपरांत अन्य स्वरोने स्थाने पण 'य' आवे छे । जेमके :-लष्यमि (लक्ष्मी), च्यालीस (चालीस) वगेरे । शब्दना आदि जकारने बदले 'य' पण वपरायो छे । जेमके :-यन (जिन), यनंद (जिनंद) यगदीस (जगदीस) वगेरे । खंभात इलाकानी ते समयनी गुजराती भाषानी आ रूढि हशे । ऋषभदासनी अन्य कृतिओमां तेमज खंभातना एक वैष्णव कवि शेधजीनी कृतिओमां उच्चारनुं आq वलण जोवा मळे छ । आवो उच्चारभेद धरावता शब्दो ओळखवा सहेला होवाथी शब्दकोशमां नोंध्या नथी ।
अमीअ-अमृत कडली-कडु कीरतिन-कीर्तन घटि-घटमां, शरीरमां तृविधि-त्रिविधे (मन-वचन-कायाथी) थूभ-स्तूप (स्मृतिस्तम्भ) पातिग आठमुं-आठमुं पाप (अभिमान) पोढा-प्रौढ, मोटां पूजीम-पूजा
बइ-बे भवचा-भवनां मुंहनइ-मने लष्यत-लिखित वडइ-मोटुं शरि-माथा पर शवपुरि-शिवपुरमा (मोक्षमां) शस्त्रपणि-सहस्रपाणि ? सुपरई-सारी पेठे
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org