________________
[119]
सं. वातस्पृष्ट, प्रा. वाअपुटु, ते पछी वाउट्ट द्वारा वावठ, पछी क्रियापद ववठा निष्पन्न थयं होय एम लागे छे. १९. वावलवं
वावलq एटले 'दाणामांथी फोतरां छूट पडे ए माटे अनाजने अध्वरथी थोडं थोडं नीचे ढोळवू'. कां तो ए वावलो 'पवन' उपरथी साधित क्रियापद होय, अथवा वावला 'फातरां' उपरथी साधित क्रियापद होय.
बीजो विकल्प स्वीकारीए तो वावालुंना मूळ तरीके सं. वात + तूल, प्रा. वाअउल्ल, पछी वाउल्लअ, वावटु एवो परिवर्तनक्रम सूचवी शकाय.
प्रकीर्ण ओष्ठ्य म् पछी उ के ओनो अ
१. सं. मुद्ग, प्रा. मुग्ग, ते पछी अन्य भारतीय-आर्या भाषाओमां हिंदी मूंग, बंगाळी मुग, मराठी मुंग, वगेरे-जेमा उकार नियम प्रमाणे जळवायो छे. परंतु गुजरातमां मग (टर्नर १०१९८)
२. तेवी रीते सं. मुकुष्ठ, (तेना परथी पूर्ववर्ती उनो अ थतां प्राकृतमां मउटु थाय. तेना परथी घडी काढेलुं संस्कृत शब्दरूप मपुष्टक. अन्य भारतीयआर्य भाषाओमां (जेम के पंजाबी-हिंदीमां) नियम प्रमाणे मोठ, पण गुजरातीमां मठ.
३. संस्कृत मुकुटबई परथी प्रा. मुउडबद्द मउडबद्द अने पछी जूनी गुज. मुडधउ, अर्वा. गुज. मडधो. प्राकृतमां लगोलगना अक्षरोमां बे उकार होय, त्यारे आगळना उनो अ थाय छे.
(सं. मुकुट, प्रा. मउड, गुज. मोड) वालबंध परथी थयेल वाळंदमां पण बंध अक्षर पूर्वेनो बकार लुप्त. थयो छे.
४. सं. मुखवालक, प्रा. मुहवालअ. ते परथी गुज. मोवाळा, पक बोलीमां मवाळा.
५. सं. गोधूम, प्रा. गोहूम ते परथी गोहूर्वं, गोहूं अने पछी नियम प्रमाणे घोंउ थQ जोईए, तेने बदले घउं. आमां पाछळना उकारनो प्रभाव कारणभूत होवार्नु जणाय छे.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
