________________
પ્રાચીન જૈનલેખસંગ્રહ.
(૨૦૭)
[ હરિતકુંડી
પાસેથી દર મનુષ્ય એક પલક; (૬) પ્રત્યેક અરઘટ્ટ (અરદૃ-કુવા) દીઠ ૪ શેર ગહુ તથા જવ; (૭) પ્રત્યેક પેડા પ્રતિ પાંચ પાંચ પળ; (૮) દર ભાર (૨૦૦૦ પળને એક ભાર) ઉપર વિપકા નામને એક ચલણ શિકો. (૯) કપાસ, કાંસુ, કુંકુમ અને મજીઠ વગેરે યાણાની દરેક ચીજના દર ભાર દીઠ દશ દશ પળ, (૧૦) ગડું, જવ, મગ, મીઠું, રાળ આદિ જાતની ચીજોના પ્રત્યેક દ્રોણે એક માણક; ઇત્યાદિ. આ પ્રમાણે વિદગ્ધરાજાએ દાન તરીકે આપ્યું હતું તેમાંથી ૩ ભાગ ભગવાન (મંદિર) માટે લઈ જવામાં આવતે અને
ભાગ આચાર્યને વિદ્યાધન તરીકે ખર્ચવામાં આવતે. ૮–૧૮) સંવત ૯૭૩ ના આષાઢ માસમાં આ પ્રમાણે વિદગ્ધરાજાએ શાસનપત્ર કર્યું હતું અને સં. ૯૯૬ ના માઘ માસની વદી ૧૧ ના દિવસે મમરાજાએ ફરી તેનું સમર્થન કર્યું હતું. (૧૯–૨૦) અંતિમ પદ્યમાં જણાવેલું છે કે, આ જગતમાં જ્યાં સુધી પર્વત, પૃથ્વી, સૂર્ય, ભારતવર્ષ, ગંગા, સરસ્વતી, નક્ષત્ર, પાતાલ અને સાગર વિદ્યમાન રહે ત્યાંસુધી આ શાસનપત્ર કેવશસૂરિની સંતતિમાં ચાલતું રહો. અંતે ફરી ગઘમાં ૯૭૩ અને ૯૯૯ ની સાલે આપી સત્યાગેશ્વર નામના સૂત્રધારે આ પ્રશસ્તિ કોતરી, એમ જણાવી લેખ સમાપ્ત કર્યો છે.
(૩૧૮–૩૨૨ ). આ નંબરવાળા લેખે હથુંડી ( હસ્તિકુડી ) ગામથી ૧ માઈલ દૂર આવેલા મહાવીર–મંદિરમાંના જુદા જુદા સ્તભ ઉપર કેરેલા છે, અને મહિને શ્રીયુત ડી. આર. ભાંડારકર એમ. એ. તરફથી મળેલા છે. એ સ્થાન ઘણું જુના કાલથી રાતા–મહાવીરના નામે પ્રસિદ્ધ છે. અને એક તીર્થ સ્થળ તરીકે ગણાય છે. ઉપરને હે શિલાલેખ પણ કર્નલ બર્ટને આજ મંદિરમાંની એક ભીંતમાંથી મળી આવ્યું હતું. ઉપરના લેખમાં જણાવ્યા પ્રમાણે આ સ્થળે મુખ્ય કરીને ઋષભદેવ-મંદિર હોવું જોઈએ પરંતુ વર્તમાનમાં તે મહાવીર–મંદિર વિદ્યમાન છે અને એ મહાવીર-મંદિર પણ ઘણા
૬૧૭
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
