________________
નયવાદ
૨૧૭
દવ્યાર્થિક જ છે, જ્યારે વ્યવહાર અને નગમની પ્રવૃત્તિ ભેદગામી હોવા છતાં પણ કોઈ ને કોઈ પ્રકારના અભેદને પણ અવલંબીને જ ચાલે છે. એટલા માટે એને પણ દ્રવ્યાર્થિક જ માનવામાં આવ્યા છે. અલબત્ત, એ સંગ્રહ નયની જેમ શુદ્ધ નહીં પણ અશુદ્ધ-મિશ્રિત દ્રવ્યાર્થિક જ છે.
પર્યાય એટલે વિશેષ, વ્યાવૃત્તિ કે ભેદને જ અનુલક્ષીને પ્રવૃત્ત થતો વિચારમાર્ગ પર્યાયાર્થિક નય છે. “જુસૂત્ર વગેરે બાકીના ચારે નયને પર્યાયાર્થિક જ ગણવામાં આવ્યા છે. અભેદને છેડીને એક માત્ર ભેદને વિચાર આજુસૂત્રનયથી શરૂ થાય છે, તેથી એને જ શાસ્ત્રમાં પર્યાયાર્થિક નયની પ્રકૃતિ કે મૂળ આધાર કહેલ છે. પાછલા ત્રણ ને એ જ મૂળભૂત પર્યાયાર્થિકના એક રીતે વિસ્તાર માત્ર છે.
ફક્ત જ્ઞાનને ઉપયોગી માનીને એને આધારે પ્રવૃત્ત થતી વિચારધારાને જ્ઞાનનય કહે છે, તે ફકત ક્રિયાને આધારે પ્રવૃત્ત થતી વિચારધારા ક્રિયાનેય છે. નયરૂપી આધારસ્તંભે અપાર હોવાથી વિશ્વનું પૂર્ણ દર્શન–અનેકાંત પણ નિઃસીમ છે.
[દઔચિંખ ૨, પૃ. ૧૭૩-૧૭૨] નિશ્ચય અને વ્યવહારનયને અન્ય દશનેમાં સ્વીકાર
જૈન પરંપરામાં નિશ્ચય અને વ્યવહારનય પ્રસિદ્ધ છે. વિદ્વાન જાણે છે કે આ જ નવિભાગની આધારભૂત દષ્ટિને સ્વીકાર અન્ય દર્શનેમાં પણ કરવામાં આવ્યો છે. બૌદ્ધ દર્શન ઘણું પ્રાચીન સમયથી પરમાર્થ અને સંસ્કૃતિ, એ બે દૃષ્ટિઓનું નિરૂપણ કરતું આવ્યું છે. શાંકર વેદાંતની પારમાર્થિક તથા વ્યાવહારિક કે માયિક દૃષ્ટિ પ્રસિદ્ધ છે. આ રીતે જેન–જેનેતર દર્શનેમાં પરમાર્થ કે નિશ્ચય અને સંસ્કૃતિ કે વ્યવહારદષ્ટિને સ્વીકાર કરવામાં આવ્યો છે, પણ એ દર્શનમાં એ બે દષ્ટિઓનું કરવામાં આવેલું નિરૂપણ સાવ જુદું જુદું છે. જોકે જેનેતર બધાંય દર્શનમાં નિશ્ચયદષ્ટિસંમત તત્વનિરૂપણ એક નથી, તેપણુ બધાંય એક્ષલક્ષી દર્શનમાં નિશ્ચયદષ્ટિસંમત આચાર અને ચારિત્ર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org