________________ 284 ] જ્ઞાનાંજલિ ટબુકડું આવ્યું હતું અને આવડું મોટું થઈ ગયું !" અને એમ કહીને હેત વરસાવતો તેઓશ્રીને વરદ હાથ મારા માથે મૂક્યો ! આવું વાત્સલ્ય પાપીને હું ધન્ય બની ગયો ! તે પછી 4-5 દિવસે જ તેઓ સ્વર્ગવાસી થયા. મારા જીવન-ઘડતરમાં અને મારા શાસ્ત્રાભ્યાસના વિકાસમાં મારા પૂજ્ય દાદાગુરુશ્રી અને પૂજ્ય ગુરુશ્રીના ફાળાનો વિચાર કરું છું તો મને તો એમ જ લાગે છે કે આ કઈ જન્મ-જન્માંતરના પુણ્યનું ફળ જ મને મળતું રહ્યું છે. વિશાળ વટવૃક્ષ જેવા એમના વાત્સલ્યસભર આશ્રયને મેં જીવનભર અનુભવ કર્યો; એક પણ ચતુર્માસ તેઓથી અલગ કરવાનો પ્રસંગ ને આવ્યો; પોતાના જીવનપ્રસંગોનું વર્ણન કરી અનેક વાર તેઓએ મને જીવનદર્શન કરાવ્યું; તેઓશ્રીના ચરણે બેસીને જ્ઞાન અને ચારિત્રની યથાશક્તિ આરાધના કરવાનો સોનેરી અવસર મળ્યો અને પ્રભુના શાસનની યથામતિ-શક્તિ સેવા કરવાની ભાવનાની ભેટ આવા પરમોપકારી મહાપુરુષો પાસેથી મળી, એ કંઈ જેવું તેવું સદ્ભાગ્ય ન કહેવાય. આ બધાનો વિચાર કરતાં મારા અંતરતમ અંતરમાંથી એક જ વનિ નીકળે છે કે અત્યારે હું જે કંઈ છું તે મારા પૂજ્ય દાદાગુરુશ્રી અને પૂજ્ય ગુરુશ્રીના પ્રતાપે * મારા આ પરમ ઉપકારી મહાપુરુષો પ્રત્યેની મારી આભારની ઊંડી લાગણીને, કોઈ અજ્ઞાત કવિના સુભાષિતને ઉપયોગ કરીને, વ્યક્ત કરું તો મારે કહેવું જોઈએ કે– न मैंने हँसके सीखा है, न मैंने रोके सीखा है। मैंने जो कुछ भी सीखा है, इन्हींका हो के सीखा है / સ્તંભતીર્થ, પોષ વદિ 3, વિ. સં. 2025 Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org
