________________
248 साठ वर्ष पहेलांना संघर्षना दिवसोनी वात करे छे त्यारे नजर समक्ष एक चित्र खडं थई जाय छे : 'मुंबई आव्या पछी शिक्षक तरीकेनी नोकरी मेळववा माटे में जुदी जुदी शाळाओनां चक्कर कापवानुं शरू करी दीधुं. दरेक शाळाना प्रिन्सिपालने बी.ए.नी डिग्री बतावीने हुं एक ज सवाल पूछतो के तमारे त्यां नोकरी मळी शकशे ?'
संस्कृतमां फर्स्ट क्लास होवाथी को'क शाळामां तो नोकरी मळी ज रहेशे एवी हरिवल्लभनी दृढ मान्यता हती. परंतु एमर्नु नसीब बे डगला आगळ
कमूरतांमां क्रांतिकारी ढबे लग्न 'दीकरा, हवे तुं लग्न करी ले....'
दादीमाए आ शब्दो कह्या एटले बत्रीस वर्ष पूरा करीने ३३मा वर्षमा प्रवेशी चूकेला हरिवल्लभे मनोमन निर्णय करी लीधो : 'कोइ सारी, संस्कारी छोकरी जोईने थोडा ज वखतमां लग्न करी लईश....'
__ दरमियानमां गुलाबदास ब्रोकरना मोटाभाईए एक परिचित कुटुंबनी सुशील कन्या विशे वात करी. हरिवल्लभने ए छोकरी गमी गई. १९५०नी सालमां हरिवल्लभ अने चंद्रकळा विवाहना बंधनमां बंधाई गया.
ए लग्न एक रीते क्रांतिकारी ज हतां. आ विशे भायाणीदादा कहे छे : ' में लग्न बाबतमां बधा ज सुधारा कर्या. कंकोतरी छपावी नहीं. शुकन अंगेनी प्रचलित मान्यताओनुं खंडन कर्यु. लग्न करवा मकरसंक्रांतिना आगला दिवसे एटले कमूरतांमां पोरबंदर गयो. त्रणनो आंकडो अपशुकनियाळ गणाय, सारां काममांत्रण व्यक्ति ना जाय, पण लग्न करवा हुं, मामा अने एक कुटुंबी एम त्रण जण गया.'
लग्नमां चाल्लो पण लीधो नहोतो. लग्न पछी आजुबाजुनां चारपांच धरोमां पांच पांच पेंडा वहेंची लीधा. आवं करवामां प्रतिष्ठानो प्रश्न नड्यो नहीं.
आ रीते लग्न कर्यां पछीनां ४६ वर्ष बाद आजे भायाणी दंपतीने कोई विघ्नो नड्यां नथी. लग्न विशेनी प्रचलित मान्यताओ पायाविहोणी | होवानो आनाथी मोटो पुरावो शो होई शके ?
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org