________________
[19]
ता झत्ति कुमर-राओ जंपइ रे दुट्ठ धिट्ठ पाविट्ठ। तुह सज्जणाभिहाणं, अभियरखा जह विसस्सेव ॥२०० किंचेवं दुच्छुद्धि, चितो वह-बंधणाईएसु पुणो । वाहाओ -विय अहिओ, पावेणं जह सुयं लोए ।।२०१ पावस्स कारगाओ, सुनिंदणिज्जो कुबुद्धि-दायारो । इत्थ कहेमि कहं सो, सुणइ सुइमं सव्वहा सुहियं ।।२०२ ।। जह कोवि वणे वाहो, कण्णंताकिट्ठ-दिड्व-कोदंडो। घायग्ग--गयाए पुण, हरिणीए पत्थियो एवं ॥ २०३ खणमेत्त मेव चिट्ठसु, वाह वयामत्ति ताव निय ठाणे । लहु-लहुअ-अपच्चाई छुहाए बाहिज्जमाणाइँ ॥ २०४ तेसिं थण-पाणमहं, कारित्ता जाव तुअ समीवम्मि । नो एमि तओ पट्टा, पुणरवि तेणेव वाहेणं ॥ २०५ जइ नो जइ एसि तओ, किं ता बंभ-त्थीय-पमुह-वह-जणियं । पावं पवणमाणा, नो मन्नइ तं तहा वाहो ।।२०६ ता पुणरवि सा हरिणी, जंपइ नो एमि जइ तउ सुणसु । वीसत्थस्सुवएसं, जो देइ, नरो अहिय-कारं ॥२०७ पावेण तस्स तुरियं लिप्पामि पुत्ति सा गया तुरियं । निय-वयण लुद्धा, समागया पुण भणइ एवं ॥२०८ छुट्टामि कहं सुपुरिस, तुह-बाण-पहार-मार-वाराओ। तो लुद्धउ विचिंतइ, कि एयाए पुरा भणियं ॥२०९ वीसत्थाए इमाए, पसु निहणि जं च देमि कुवएसं । ता पावाओ पावो छुट्टेमि कहं....।।२१० चतुर्भिः कलापकम् । इअ चिंतिऊण वाहो, विम्हिय-हियओ पयंपए एवं ।। भद्दे मं दाहिणओ, गच्छसि ता गच्छ... ... ॥२११ एवं तहत्ति भणिया, गया गिहं सो-विवाह-अवयंसो। ता तुज्झ कहेमि इमं, किं देसि कुपाव पावमई ।।२१२
इति हरिणी-दृष्टान्तः ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org