________________
१०४
वीरजिणिवचरित [२. ३. ७. जइ निहिल-जिय-नाह-जिण-मुद्द-धारस्स । गुरु-लिणाम गुरुले पनि स्ः ।। मई मुयवि विदिगिंछ नवग्राम किन तासु । ता तुम्ह किं कारणं करहु उवहासु ।। ता तेहिं तं मन्तियं कय-पणामेहिं । मन्नाविओ सामिओ विहिय-सामेहि ॥ तुहुँ एक्कु पर धष्णु भो राय-रापस । जसु अचलु मागु धम्म कय-पाव-विहेम ।। निग्वज्जु जय-पुज्ज पर एक्कु जिण-धम्म । दोस अ-सक्कस्स कि होइ नउ गम्मु ॥ तं सुणिवि आवेवि देवेण नर-नियर | माझे नृवो भणिउ हो भावि-तित्थयर ॥ चुत्तो सि तुहुँ जारिसो देव-रापण | अहिपण फुडु तारितो धम्म-रापण ।। इय भणिधि पुज्जेवि वित्तंतु अक्वेवि । गउ अमरु मुरलोउ तहो हारु बरु देवि ॥ तं नियघि वित्तंतु मिच्छत्ति पविरत्तु ।
संजाउ जणु सव्वु जिण-समय अगुरत्तु ।। घत्ता-अवरेण वि एव सासय-मोक्थुक्कंठिाण || कायन्बु सया वि उवगृहणु समय-
हिण ||३||
२५
ह्य वोरजिणिदचरिए सेशिय-धम्म-परिक्रया-णाम
णवमो संधि ॥१॥
( श्रीचन्द्रकृत कहाको संधि ३ से संकलित )