________________
उपदेश
| सप्ततिका
।।
६।।
तओ सुमाई आणेत्ता विक्षिणेइ पुरंतरे। विढवेइ बहुं दब सव्वं कर्ज पसाहई ।।४11 अन्नया सो सपत्तीओ बलिता वणभूमिओ। जागसह पुरं रामलीबिगपाणिओ ।।५।। तस्सारामस्स पासम्मि कुलक्कमसमागये । जक्खमुग्गरपाणिस्स अस्थि देव उलं महं ।।६।। लोहस्स पलसहस्सनिम्मियं मुग्गरं करे । धारेइ सप्पभावो सो तओ मुग्गरपाणिओ ॥७।। तस्स पूअं पसाहेउं तमिजतं सभारिय । पासित्तु जक्खगेहम्मि पुन्धि चेव पविट्ठया ।।८॥ इभाणं नंदणा छच्च जुव्वणम्मायपेल्लिया। सल्लिया कामसल्लेणं महल्लेण अन्नया ।।९।। अन्नोन्नं गोटि कत्तारो मंतमेवं कुणति ते। रमामो रमणि एयसंतियं मालियं बला ।।१०।। बंधित्ता इय मंतित्ता पच्छन्नीभूय संठिया। जक्खगेहकवाडस्स पिट्ठओ धिट्ठया ॥११॥ नोलओ पासई घस्से काओ न हु निसाभरे । अउव्यो कोवि कामंधो न पस्सइ दिवानिस ।।१२।। जुत्ताजुतं न याणंति हहा काम विडंबिया । कुलम्मि मलिणत्तं च न तत्तं न पवित्तयं ।।१३।। जावित्थ संपविट्ठो सो ताव उद्घाविउ लहुं । निबद्धो दढबंधेहिं तेहिं अजुणमालिओ ।।१४।। तक तस्स मक्खं ते भुजति नणु निब्भया । लजामजायनिम्मुक्का ढुक्का य जह साणया ।।१५।। कामुया ते जहिच्छाए हसति बिलसंति य। तीए सद्धि सुनिद्धम्मा कम्माणजण सजया ॥१६॥ दुक्खं तिवखं तितिक्खं तो सारीरं माणसं तहा । चित्तम्मि चितए एवां अनन्नसरिसा मए ।।१७।।
७६॥