________________
समतिका.
उपदेश- सत्ताणं मरणं साहारणं नण इमं भो । एएण समं न बलं नेव छलं चल्लए कि वि ।।५९।। एगे उप्पजंती मरंती अन्ने
ठिई भवस्सेसा | वेस व्व विविहरूवा वि नडइ सव्वं पि तिग्रलोयं ।। ६०।। माहण मा हण अप्पं मुहा कहं स्यसि कुणम 8 अप्पहियं । तुमवि कहं कवलिज्जसि न हु दुज्जयमच सोहेण ॥६१।। तो वाडवेण बुइयं अह्मवि जाणामि एयमवि
गप्पं । परमंगरुहास हियं सहिउं दुक्ख न सकेमि ।।६२॥ जाओ कुल क्खओ मे विणा एणऽज्ज रज्जसज्जपहो । दीणाणा१२८२
हसु बच्छल छलिओऽहं देव देवेण ।। ६३।। मह माणुसम्म भिक्खं देसु सओ जीवणेण जणनाह । चको जंपई तं पड़ भी बिप्प सुणेहि मह वन्तं ।।६४।। न हु बिहिणा सह पोरिसमसरिसमल्लसइ कस्स वि जयम्मि । सकरस चक्किणो बा खंदम्स तहा मुकंदस्स ।।६५।। सस्थाई मुतिकवाई वि न मंततंताई तह य जंताई। एयम्मि फुरंति अहो अदिदिन्नःपहारम्मि ।।६६।। सोगं हयपरलोग ता उज्झिय धरस धीरिम चित्ते । पव्वज्जाए कज्जे निरवज्जाए भवसु सज्जो ।।६७।। साहस परलोययिं गए मए वा विट्ठनट्टे वा । को दक्खो परितप्पइ विज्झुरई वा सवत्थुम्मि ।।६८। विपेणुत्तं नरवर समिणं |
कि कएए सोएण । रुडएण अणुमएण व जत्य न पडिसद्दई कोऽवि ।।६९।। एवं जइ ता तुममबि मा राय करेज्ज सुप्पNो मायपरो । सोगमसंभावकज्जे संजाए विहिवसेण पहो ।1७०।। तो संभंतो राया पुच्छइ कि सोगकारणमिहस्थि । बिप्पे
णुत्तं तुह सद्विसहस्सपुत्ता मिइं पत्ता ॥७१।। सब्वेऽवि इकबारं पारंमं कुणसु मा विसायस्स । इय वज्जपहारोबम माइनिय कन्नकड्डयगिरं ॥७२॥ सहसा विसन्नचिनो पडिओ राया अतुच्छमुच्छाए । पीहाओ महीपीढ़े सेलाओ गंडसेलु ब्ब ॥७३।। मुच्छाविगमे सोगाऊरियचित्तो विमुकठमिमो । परिदेवित्ता गरढस्सरेण इय पलविउं लग्गो ।।७४।। हा पुत्ता हा मित्ता
८२॥