________________
॥२६७॥
कहं कली एस भंजियत्रो मे ताव सुबुद्धी पत्तो रायसभाए निवं नमिठं ||३३|| दिन्नासणो निविट्ठो जंपर कह सामि यज्ज तुम्हाणं । दीसह विताउरया वयणसिरीहाणि संजणणी ||३४|| तत्तो वज्जरइ निवो साहु तए नायमेयमप्यगयं । सचिवाभिमुहं संपिच्छर म्मि भूवे भणइ मंती ||३५|| निहिकुंभाण च उन्हं चरियं लोयाण निम्मियच्छरियं । नियबुद्धीए नवा रहस्समह जंपद सुबुद्धीं ||३६|| निद्वारयामि अमिणमाइसइ जया पहू पसन्नमणो । तो रन्ना आइटुं किमहो कणिज्जमित्यथे ||३७|| तो वालइ सुरहीओ से अजुगो सज्जणाऽवि सो चेक । जो उद्धरइ दुहतं सत्तं वसणम्मि संतं ||३८|| सोलहुओवि हु गरुओ जस्स मईओ फुरंति सुद्धाओ । निश्संकं वच्छ तए एसो नाओ विहेयव्वो ।। ३९ ।। उय वुत्ते भूवइणा दुगुच्छाहं मणम्म वमाणो | धणअंगए सुबुद्धी एगंते एवमाह फुडं ||४ || भो भो तब्माण पिया पियावहो आसि तुम्ह निच्छयओ तह दोहदंसिओ खलु जुत्तस्स बियारओ निउणो ||४१|| गोमहिसकरिहरीणं कयविक्रयकरणओ महालाहो । तो पढमस्स निहाणे केसवखेवो कओ पिउणा ॥१४२॥ बीयस्स करिसणेणं सह निव्वाहो भविस्सई जेण 1 ता वित्तमट्टियाए भणिरिओ पिउणा निही धणियं ||४३|| तीयस्स य ववसाओ हेऊ लाभस्स लब्भदेयाणं । लिक्खे हिं तओ वहिया खित्ता जणएण निहिमज्झ ॥४४|| लहुनंदणो य तुरिओ वणिजकजम्मि अक्खमो जेण । तक्कारणा निहाणे तस्स सुवनाइ पक्तिं ।। ४५ ।। पुच्छर तो सुबुद्धी चउत्ययं हेममाइ किमोल्लं । तेणुत्तं लक्खमियं पायं मह सम्ममि मुण || ४६ ॥ तिष्हं तेसिपि पुणो भणइ सुबुद्धी अहो सुणह तुम्ह । अस्साइकिसिवणिअं दविणं नणू लवखमित्रमेव ॥४७॥ जं जस्स लाभजणयं निउणं नाऊग तन्निहाणम्मि । पविखत्तं नषु पिउणा रो कहूं वहह लहसिए ॥४८॥
॥२६७अ