________________
उपदेश
।। १४२ ।।
अदुस्सहदुहवेयणपिलिय संसल्लियंगुवंगठिई । निम्मो सूरिजिओ हारइ मणुअत्तर्ण बिलं ।। १३८ ।। इय जम्मणमरणेहिं सव्वत्यवि रोगसोगसंकिनो । चउदसरज्जुपमाणं लोयं परिपूरिऊणेसो || १३९ ॥ मणुअत्तणुत्पत्तो ततोऽणंतेण दीह्कालेण । अवरविदेहे गेहे कस्सदि इन्भस्स पुत्रवसा || १४० ।। नित्ययरपणमणत्थं जणाणुवत्तीए सो गओ तइआ । पडिबुद्धो वक्खाणं सोचा नच्चा परमतत्तं ॥ १४१ ॥ एव्वईओ पव्वज्जं निरवज्जं सज्जिऊण जिणपासे । तोडित्तु कम्मपासे आसेविय केवलन्नाणे ।। १४२ ।। सिद्धिपयं संपतो तेवीसमतित्थनाहपासस्स । एयं संजायमिहं अच्छेरं सूरिजीवस्स ।। १४३।। बोरो वागर पहू बहुसदेहि सुरेहि महियपओ एवं जाणसु गोयम संजायं पासतित्थम्मि || १४४ || तो पुच्छे पहुं पुण भगवं सिरिंगोयमो नमो किच्चा । एयारिसमइघोरं कहं दुहं पावियं तेण ? ।।१४५ ।। जाए थी संघट्टे तेहिं पञ्चारिए रिउमुणीहि । उस्सग्गुवदाएहि ठिओ जिणिदागमो एसो ॥। १४६ ।। एगंतं तं मिच्छा जिणाणमाणा हवइ अणेगता । इय वयणपरूवणओ तेणजियमइघणं कम्मं ॥ १४७॥ एवं पहुणा भणिए उल्लवियं गोयमेण पुण एवं भयवं कि उस्सग्गाववायमग्गे ठियं न सुयं ।। १४८ । । गोयम उस्सगंमी अवचाए वट्टए खु सिद्धतं । भणियमणेगतं पुण चत्धुतिगे नवरमेगंतं ।। १४९ ।। आउक्कायारंभा तेउक्कायाण तह समारंभो । मेहूणसेवा य तहा पडिसिद्धा वीयरागेहि ॥ १५०॥ निच्छयओ निच्छयओ बाढं सव्वप्यारओ बाढं । एगतेणं वज्जियमवज्जभूयं तियमवरस ||५११ ।।
सप्तति
1182