________________
उपदेश
1सापति
॥१०६॥
|| श्रीरत्नचन्द्ररष्टान्तः । अस्थित्थ भरहखिते जिणिदचक्कीसजम्मसुपवित्त । दुहुओऽवि विजयबद्धणनयरं नयरेहरेहिल्लं ॥३॥ तत्थरिथ निवा दुत्थियमत्थेच्छा पूरणम्मि सुररयणो । निवरयणसेहरक्खो सिरसोहिररयणसेहरओ ॥२॥ सप्पणया तप्पणइणि वज्जासज्जा सुधम्मकज्जम्मि । रयणावलिव निम्मल चित्ता सा दित्तरूवधरा ।।३।। रयणावलित्ति आसी दासीव जदंगचंगिमाइ पुरो । रइरंभागोरीओ हिरीइ न हुलायभमिरीओ ॥४॥ रयणिव्य चंदमेसा सकलंजणलायणप्पमोयरकरं । रयणमिव रयणगम्भा सुयं पसूया रयणचंद ।।५।। पइदिवसमेहमाणो ससिव्व पियदसणो य सो जाओ । जाओ सव्वकलाओ ताओ नण सिक्खियाओं य ।।६।। आरूढो पाढवयं जा तावुव्वाहिओ नियेणेसो । वररूवई कन्नं पुन्नंगि सुंदरगुिणेहिं ।।७॥ जुवरायपए ठविओ महया स महूसवेण भूवइणा । किं तस्स दुल्लभं नणु सगुणो जो नंदणो हुज्जा ॥८॥ अह अन्नवासरे सो हयवाहणियाए निग्गओ कुमरो । वेगेण गंतुरेणं तुरएणडवि खणा नीओ ।।९।। पच्छा पडिया सब्वे तदणुचरा अस्सवारया पुरिसा । पत्तो रायकुमारो सुवेलसेलस्स विवरम्मि ॥१०॥ रायसुएणा सो सो निम्मुक्को दुन्विणीयसीसोव्व । गुरुण व्ध तवखणेणं को मुणइ पलाइओ कत्थ ।।१२।। गिरिनिज्झरनिज्जायं सुसीयलं निम्मलं जलं तेण । तोहाउरेण पौयं सुसाउ अमयंव तो मुइओ ॥१२॥ फलमूलाइतरूण भक्खता सो भमंतओ तत्थ । पिच्छई अच्छेरकर जिणहरमुत्तुंगसिहरधरं ॥१३॥
