________________
उपदेश
DAसमतिः
11८८॥
अह सिवचंदो विहिणा रोहिणोविजं सरित्तु पुच्छेइ । सामिणि साहसु सयलं महबंधवपुष्यभवचरियं ।।८।। ओहिन्नानबारे जाणिय सप्पुयवगतो . अखिइ रोहिणिदेवी पुरओ सिवचंदभूवइणो ।।८।। न हु जाइमयं काउं जमणेणालोइयं पुरा जम्मे । चंडालकुले तेणं पत्ता हु विडंबणा एवं ।।८।। अणुमित्तपि हु खलियं तुमए सम्म विसेाहियं जम्हा । तेणुतमसुहभोई इय कहिय तिरोहिया अमरी ।।८३।। इंइ सोउं सिवचंदो पुवसिणेहेण भायर भणइ । कुकडंबप्पणयभरं अञ्जवि छड्डेस लहु भाया ।।८४।। दुवरियाई आलोइकण काऊग निच तवचरणं । एयस्स दुहसमूहस्स देसु सलिलंजलि नियमा 11८५॥ उल्लवइ सेमिचंदा जाया 'निस्सामिया कह होही । आसन्नप्पसवा मह डिभाई कहावि बटुंति ।।८६।। कूडालंबणनिवडियमेयं मुणिऊण सक्कहाणरिहं । नियनयरं संपत्तो स 'सामचंदो महीनाहो ।।८७। सोमुब्ध सोमपयई सोमा कईयाबि सुगुरुपासम्मि । चारित्तमणुचरिता अक्खयसेविखं गओ मुक्खं ॥८८॥ अन्नो अन्नो सुनो पुन्नेहिं सेविओ बहुं पावं । पत्तो दुग्गइमझे भमिही दुतरभवंभाहिं १८९।। एवं जह सिवभद्देण साहुणा सिरियभाउसाहुस्स । निछम्मेणं धम्मक्ख राई पयडीकयाई तया ॥९॥ दोसुवि भवेसु तह व पुग्नवतेण धम्म उवएसो । दायव्वो दक्खिन्नं कायां नेव इह बिसए ।।९।।
1 इति धर्ममार्गप्रकाशनोपरि दृष्टान्तः ॥ १ निःस्वामिका. २ सौम्येन चन्द्रः शिवचन्द्रनामा महीनाथः.
॥८८