________________
७, १६ ]
गुजराती
[ ७ ] भास लकी
उभौ रह्यौ तिहा सार बोल्यौं वानि सुहावनी हेलि । कहो सुंदरि तम्हे कोण एकलडी गुण आगली हेलि ॥ १ ॥ की सरगणी देवि की अप्सरा' सोहजलो - हेलि । काइ नागिनि गुणवंत की विद्याधरि निरमली - हेलि ॥ २ ॥ केह तणि कुबरि सुजान मसान माहि काइ एकली- हेलि | रौद्र दिए ठाम कवन पापइ तू मोकली - हेलि ||३|| ते तव बोलि सार मधुरिय वानि सोहावनी - हेलि ।
जिनदत्त साह् मुतणी बाप जिनमति माता मुझ तणी - हेलि || ४ || मुझ जनम्या पुढे चंग माय मुई मुझ रूवडी हेलि |
मुझ तणौ पिता जान अवर नारी कीधी पापे जडी- हेलि ॥५॥
मुझे पिता गुणवंत राजाइ मोल्यो दिपांतर हेलि । मुझ तणी सावकि माय तिणिइ इहा घरी - हेलिं ॥६॥ इहा वर आवजे चंग ते परणौ तम्हे रुवडो हेलि । ते परणीजेचंग सुललित कुवरि रूपे जड्यो हेलि ॥७॥ तब जाण्यो ते भाव राजा कहै सुणौ सुंदरि हेलि । हूँ आव्यों ते वर मुझ परणो तम्हे सुंदरी - हेलि || ८|| इस हि तिणि चार बैठो तिहा गुण आगलो-हेलि | हरषबदन गुणवंत परनि करी मोहें सोहजलो-हेकि ||९|| पारनि करि तिहा सार पछि निसरयो घरी भणी - देलि । पालय धरियो जाण कुबरि तिहा बोलियो" हेलि ॥ १० ॥ मुझ पर निन आज झनि जाऊ तुम्हे रूवडी - हेलि । हु तुम बिन केथि जाउ म मन तम्ह गुणे जड्यो हेलि ॥११॥ राजा कहै सुनो देवि स्यणि तम्हे घरि आविसु-हेलि । तब लीति भाष दिसै निज काम करु- हेलि ॥१२॥ कुवरि कहि सुजाण दिसे कैसु काम करूँ - हेलि | तव बोले ते राब बात हुँ गोवाल तम्हे मणि धरों ॥ १३ ॥ इम कहिं गुणवंत आयो निज घरि निरमलि-हेलि | कही नही ते बात के आगलै ते सोहजलौ हेलि ॥ १४ ॥ दिनकर भ्यो सार वलि रूपिनि कलकल करें - हेलि । सहज सुण तम्हे बात बेटि जोवा जाउ रूवडी " हेलि ||१५|| आयो तम्ह अम्ह साथ वनमाहि जोबा जाउ रूवडी- हेलि । एणि बेटि अह थोर संताच्या दुःख जड्यो हेलिं ॥१६॥
[ ve
१. बस अपसरा रूप, २ स दिठाइ ३ स आव्यो तम्ह, ४. स महोछन, ५. स बोलो सुजाण, ६. स कंत किहा, ७. स दिसे निज घरि जाइसु, ८ अ व में यह चरण छूट गया है, ९. य स सजन, १०. स जोउ मनि साव धरी ।