________________
-%
*
*
| 'नात्मीयः प्रायशः कश्चित , कदाऽप्यौदरिकस्य हि ॥ ३५ ॥ कुमारस्तद्दराकारो, निधाय हृदये स्थितः । 'न विस्मरति विस्मेर, MI पाचवू दुर्वचः कदा ॥ ३६ ।। अथा व्यवनपर्यन्ते, गुरुणा तावृमावपि । पित्रोः समर्पिताचत्र, विद्यापात्रे इबोसरे ॥ ३७ ॥ |
श्लोक-काव्य-कथाग्रन्था-म्यसनैर्व्यसनैर्विना । स्वसवर्ग्यजनामित्यं, तावमूमुचतां मुदा ॥ ३८ ॥ क्रमेण यौवनारूढी, प्रौढाविव धियर्धया । परस्परं परप्रेम-प्रोताविव बमूक्तः ॥ ३९ ॥ पित्रोरपि त्रपापेतं, तदावेद्य स्वसंविदा । कृतनात्रककर्माणों, व्यूढो | नि ढसख्यकौ ॥ ४० ॥ ततस्तावतिसञ्जात-विख्यातस्नेह-मोहनौ । तिष्ठतः सुष्टुतानिष्ठौ, पुष्टप्रेमक्यौकसि ॥४१॥ अन्य| स्मिन् दिवसे रा-रन्तिमे प्रहरे विधेः । मृगाङ्कस्य तदाधक्त, स्मृतं पद्मावतीवचः ।। ४२ ॥ " येन केनापि यत् किञ्चित , | प्रोक्तं दुर्वचनं हृदः । न विस्मरति कस्यापि, भवितव्यमिदं यतः ।। ४३॥" इतश्च दिवसे तस्मिन्, सागरचन्द्रनामकम् । स्वमित्रं
तु प्रतिष्ठासं, द्वीपे सागरवर्मना ॥ ४२ ॥ पूरयन्त प्रवहणं, वार्धियोग्यक्रयाणकैः । ज्ञात्वा तदा मृगाहोऽपि, ततश्चिचलिषुस्त्वभूत ४॥ ४५ ॥ मुत्कलाप्प स्वपितरौ, वारयन्तावपि स्वयम् । गत्वा पद्मावर्ती प्रोचे, प्रतिष्ठासुरिति प्रियाम् ॥ ४६॥ भद्रे । रूपरमा
मुद्रे !, प्रेमसान्द्रे ! शृणूदितम् । समुद्रेऽहं तु यास्यामि, लाभवाणिज्यकर्मणे ।। ४७ ॥ युग्मम् । त्वया कुलस्त्रिया सम्यग्नीत्या स्थेयमनाकुलम् । 'कुलकाष्ठं लियस्ता हि, याः पतिव्रतसंवृताः ॥४८॥ ततः पन्नावती प्राह, विरहासहमानसा । नाह त्वद्रहिता स्थाता, समायाता त्वया समम् ।। ४९ ।। दिनश्रीर्वा दिनाधीश, रजनी रजनीश्वरम् । विधुद्वन्तं विना विद्युत् , कापीष्टे स्थातुमातुरा १ ॥५०॥ तथाऽहमपि विज्ञेया, प्रिय ! त्वदनुयामि(यिनी । सुखं दुःखं कुलस्त्रीणा-मस्तु पत्या समं सदा ।। ५१ ॥ तेनोक्तं तर्हि भवसा-येवं चेद् रोचसे हि ते । स तया सार्ध चाय॑न्तो, राक्षसद्वीपमाष च ॥५२॥ पद्मावत्याऽन्वितः सत्या,