________________
नमस्कार व्याख्यायां ॥ ५६० ॥
वा ओमुक्कआभरणाओं सच्चासि छाये हरंति से ताओ दणं नितति-जदि मट्टारएणं ममायरिएण एरिसियाओ मुक्काओ किमंग पुण मज्झ मंदभरगस्स असंताणं परिच्चयन्वयाणंति णिगमावण्णो, आलोइय पडिक्कतो थिरो जातो । धणदत्तो सुसुमाए परिणामति- जदि एतं गामो तो अंतरा मरापोनि ।। सावओ सावयवयंसियाए मुच्छितो, तीसे परिणामो जातोमा अट्टवसको मरिहिति, तो रसुवा उववज्जिहिति, संमारं हिंडिडिति तीसे आमरणेहिं विणीतो, संवेगो. कहणं च ॥ अमच्योत्ति वरप्रणुगपिया जतुघर कने चिंतति-एम कुमारो मारितो होहिति, कहिंपि रक्खिज्जतित्ति सुरंगाए गीणिओ, पलातो, अण्ण मणेति एगो राया देवी से अतिपिया कालगता. सो य मुद्धी, मोतीए वियोगदुखितो न सरीर द्विति करेति, मंतीहिं मणिती देव ! एरिसी संसारडितिति किं करितु है, सो भगति नाहं देवीए ठिति अकरतीय करेमि, मंतीहिं परिचितियं ण अण्णा उवाओनि, पच्छा भणितं देव! समां गता, तं तत्थ ठिताए चैव से सव्वं पेसिज्जतु, लद्धकयदेवीडितिए पच्छा करेज्जमुनि, रण्णा पडिमुतं, मातिड्डाणेण एगो पेसितो, रणो आगंतून साहेति कता सरीरद्विती देवी, पच्छा राया करेति एवं प्रतिदिन करेंताण कालो वच्चति, देवीपेसणववदेसेण वत्थं कडिसुसगादि खज्जति, एगेण चिंतियं-अहंपि खतिं करेमि, पच्छा राया दिडो, तेण भणितं कुतो तुमंति१, सो भणति देव ! सग्गातो, रण्णा भणितं देवी दित्ति १, सो भणति तीए चैव पेसितो कडिसुतयादिनिमित्तंति, दावित से अहिच्छितं किंपि न संपडति, रण्णा भणितं कदा गमिस्सति १, तेण भणित- कलं, रण्णा मणिय- कल्लं ते संपाडिस्सं, मंती आदिट्टो सिग्धं संपाडेह, तेहि चिंतियं विण कर्ज, को एत्थ उपाओऽतिथ ?, विमुष्णा, एगेण भणिय- धीरा होह, अहं भलिस्सामि, तेणं तं संपाडेतूण राया भणितो
C
परिणामिकी
बुद्धिः
॥५६०॥