________________
अर्थ (जे नरा ) जे मनुष्यो । पावकारिणो) नहीं प्रस्तावने लीधे पाप एटले असत्प्ररूपणा, तेने करवाना स्वभा| बवाळा होय छे, तेश्रो ( घोरे) भयंकर एवा ( नरए नरकना (पति) प. . (च) अने ( आरिमं) आर्य एटले सत्प्ररूपणारूप उत्तम (धम्मं ) धर्मन ( चरित्ता) भाचरण करीने एटले भाचरण करनारा मनुष्यो (दिवं ) देव संबंधी अथवा सर्व गतिमा प्रधान एवी सिद्धि नामनी ( गई ) गतिने ( गच्छति ) पामे छे. तेथी हे राजर्षि ! तमारे असत्प्ररूपखानो त्याग करी सत्प्ररूपणामा ज प्रवर्तवू. २५,
ते क्रियावादी विगेरे पापकारी केम कहेवाय ? ते उपर कहे छे.-- मायाबुइअमेअंतु, मुसाभासा निरस्थिआ। संजममाणो वि अहं, वैसामि इरिआमि अ ॥२६॥ __ अर्थ-(ए) या क्रियावादी विगेरेनुं वचन ( मायाबु तु ) मायावडे एटले शठतावडे ज कहेलं होय छे, सेथी ] || तेभोनी ( मुसाभासा) मृषा भाषा (निरत्थिा ) निरर्थक-अर्थ विनानी छे. ते कारण माटे हे संजय पुनि ! ( संजममाणो | वि) ते पाखंडीमोनी असत्प्ररूपणारूप पापथकी निवृत्ति पाम्यो सतो ज ( अहं ) हुं ( वसामि ) निरवद्य-दोषरहित उपाअयादिकमां वसुं छु. अहीं संजय राजर्षिन स्थिर करवा माटे "हुं वसुं छु" एम पोतार्नु ज दृष्टांत पापीने कटुं छे. एटले के जेम हुं असत्प्ररूपणाथी निवृत्त थयो ढुं तेम तमारे पण निवृत्त थवं. कारण के जे साधु पोते साधुमार्गमा रहेलो होय ते चीजाने पण साधुमार्गमा स्थापन करी शक के. (अ) तथा बळी हं (इस्मि.मि) गोचर्यादिकने विषे इयांसमितिवडे चाल छु. २५०
