________________
एएसिं वामो चेव, गंधओ रसफासो । संठाणादेसओ वावि, विहाणाई सहस्ससो ॥१२॥ अर्थ--पूर्ववत्. १६२.
हवे मनुष्योना मेद कहे छे.मणुआ दुविहभेा उ, ते मे कित्तयओ सुण । समुच्छिममणुस्सा य, गब्भवतिआ तहा ॥१६॥
अर्थ-(माया) मनुष्य ( दुविभेला उ ) चे प्रकारना छ, (ते ) तेने (किचयो ) कहेता एवा ( मे ) मारी || पासे (सुण ) सामळो.-(संमुच्छिममणुस्सा य ) संमूर्छिम मनुष्य ( तहा) तथा (गम्भवकंतित्रा) गर्भव्युत्क्रांत एटले | गर्भज. अहीं जे मन रहित अने गर्भज मनुष्यना वांतादिकमा उत्पब थह अंतर्मुहूर्त्तना आयुष्यवाळा अपर्याप्ता सता ज मरण पामे छे ते संमूर्छिम मनुष्य जाणवा. १६३. गैन्भवतिआ जे उ, तिविही ते विआहिया। अकम्मकम्मभूमा य, अंतरदीवया तहा ॥ १९४॥ ___ अर्थ (जे उ ) जे ( गम्भवकंतित्रा ) गर्भज मनुष्यो छे, (ते ) ते (तिविहा ) त्रण प्रकारना ( विभाहिश्रा), कहेला छे. ते आ प्रमाणे-(अकम्मकम्मभूमा य ) अकर्मभूमिमा उत्पन्न थयेला एटले युगलीया, कर्मभूमिमा एटले भरता- | दिक क्षेत्रमा उत्पन्न थयेला, (तहा) तथा ( अंतरद्दीवया ) अंतरद्वीपमा उत्पन्न थयेला युगलिक मनुष्यो. १६४.
पामरसतीसईविहा, भेआ यं अट्ठवीसई । सखा उ कैमसो 'तेसिं, ईइ ऐसा विहिआ ॥१९५॥
