________________
गिहवासं परिच्चेज, पवज्ज अँस्सिए मेंणी । ईमे 'संगे विआणेज्जा, जेहिं संजंति माणवा ॥२॥
अर्थ-(गिहवासं) गृहवासनो ( परिचज ) त्याग करीने ( पच्चों ) प्रव्रज्याने ( अस्सिए ) माश्रित धयेलो (मुणी) साधु (जेहि ) जनावडे ( माणवा) मनुष्यो ( सजंति ) आसक्त थाय छे, एवा (इमे ) आ (संगे) पुत्र, स्त्री विगेरे संगोने (विआणेजा ) जाणे एटले के आ स्त्री, पुत्र विगेरे भवना हेतु के एम विशेषे करीने जाणे अने जाणीने
ज्ञान- फळ विरति होवाची प्रत्याख्यान करे-तेनो स्वाग कर. २. । तहेव हिंसं अलिअं, चोज्ज अब्बभसेवणं । इच्छाकामं च लोभं च, संजओ परिवज्जए ॥३॥
|. अर्थ-( तहेव ) तथा ( हिंसं ) जीहिंसाने, ( अलिअं) मृषावादने, ( चोजं ) चोरीने, ( मध्यमसेवणं ) मधुनना || सेवनने, ( इच्छाकामं च ) इच्छारूप कामने एटले अप्राप्त वस्तुना अभिलाषने अने ( लोभं च ) लोभने एटले प्रास थयेली | वस्तुपरनी गृद्धिने अर्थात् आ ये शन्दवडे परिग्रह कह्यो छे तेथी तेने : संजओ) साधु (परिवजए) वर्जे. ३. मणोहरं चित्तघरं, मल्लधूवेण वासि । संकबाडं पंडुरुल्लोअं, मणसाऽवि ने पत्थंए ॥ ४॥
अर्थ-(मनोहरं ) मनोहर, ( मलध्वेण ) मान्य एटले पुष्पनी माळा अने दशांगादिक धृपवडे ( वासिमं) वासित, (सकवाडं ) क्रमाड सहित तथा । पडल्लोअं) उज्वळ उल्लोचवाळा तथा (चितघरं ) चित्रवाळा घरने साधु (मणसावि) मनवडे पण (न पत्थए) प्रार्थना न करे-न इच्छे, तो पछी वचनवडे तो प्रार्थना न ज करे, तेम ज तेमा रहे पण नहीं. ४.
