________________
सम्महमाणे पाणाणि, बीआणि हरिआणि औ। संजए संजयमन्नमाणे, पावसमणे त्ति वुचई ॥६॥
अर्थ-(पाणाणि ) द्वीन्द्रियादिक प्राणीमोनु, तथा ( बीआणि) शाल्यादिक बीजोर्नु (अ) तथा ( हरिभाणि ) धरो | विगेरे तण-वनस्पतिर्नु तथा उपलवणथी सर्व एकेन्द्रियोन ( संमद्दमाणे) मर्दन करतो अने तेथी करीने (असंजए) संयमचारित्र रहित एवो छतां पण जे (संजयमन्त्रमाणे ) पोताने 'हुँ साधु छ' एम मानतो होय, ते ( पावसमणे चि वृद्ध ) पापश्रमण छ एम कहेवाय छे. आवा साधु संविग्न पाचिक पण कहेवातो नथी. ६. संथारं फैलगं पीढं, निसिज पायकंधलं । अप्पमजिअ आरुहइ, पावसमणे ति वुचई ॥ ७॥
अर्थ-जे साधु ( संथारं ) कंचलादिक संथाराने, ( फलगं) काष्ठमय पाटपाटलाने, (पीढं ) पीठने एटले आसनने, (निसिजं ) निषद्याने एटले स्वाध्याय भूमिने तथा ( पायकवलं ) पादकंबल एटले पादपोंछनने ( अप्पमजिस ) प्रमार्जन कर्या विना तथा उपलक्षणथी पडिलेहण कर्या विना (आरुहइ) ते पर आरुढ थाय एटले ते वस्तुप्रोने बापरे, तो ते ( पावसमणे त्ति बुचई ) पापश्रमण के एम कहेवाय छे. ७.
देवदवस्स चरई, पेमत्ते अ अॅभिक्खणं । उल्लंघणे अचंडे अं, पावसमणे ति वुचई ॥८॥
अर्थ-आहारादिकने माटे ज्यारे जाय त्यारे जे साधु ( दवदवस ) शीघ्र शीघ्र एटले पृथ्वीपर धबधन करतो (चरई ) चाले एटले हर्यासमितिने साचवे नहीं, (म) तथा जे (अभिक्खणं ) वारंवार ( पमने ) प्रमादी थाय एटले
