________________
जेणे एवा पुरुपनी जेवो थयो थको ( नाणावरणं) ज्ञानावरणं-ज्ञानावरणीय कर्मने, ( तहेब ) तथा (ज) जे कर्म || (दसणं भावरेइ ) दर्शनने आवरे छे ते दर्शनावरणीय कमेने, (जं च ) तथा जे फर्म ( अंतरायं) दानादिकना अंतरायने । | (पकरेह) करे छे, ते (कम) कर्मने एटले अंतराय कमेने (खणेणं) एक घणमा ज ( खवेइ) खपावे छे. १०८. ते कर्मोनो क्षय थवाथी कयो गुणं प्राप्त थाप छे ? ते कहे छे
सव्वं तओ जाणइ पासई अ, अमोहणे होई निरंतराएं।
अंणासवे झाणसमाहिजुत्ते, आउवखए मोक्खेमुवेइ सुद्धे ॥ १०९ ॥ अर्थ ( तो ) त्यारपछी एटले ज्ञानावरणीयादिक कर्मनो क्षय थयेथी ( सव्वं ) सर्वने ( जाणइ ) विशेष प्रकारे । जाणे छ, (पासइ अ) सामान्य प्रकारे जुए के अर्थात् सर्वज्ञ अने सर्वदर्शी थाय छे. तथा ( अमोहणे) मोह रहित, ( निरंतराए ) अंतराय रहित अने (अणासवे ) फर्मबंधना हेतुरूप जे हिंसादिक आश्रवो तेणे करीने रहित एवो ( होह) थाय के. त्यारपछी ( माणसमाहिजुत्ते ) शुक्लध्यानवडे जे समाधि एटले अत्यंत स्वस्थता तेथे करीने यक्त एवो सतो ( पाउखए ) आयुष्यनो अने उपलक्षणथी नाम, गोत्र, तथा वेदनीय कर्मनो क्षय थये सते ( सुद्धे ) शुद्ध-कर्ममळ रहित एवो ते (मोक्खं उबेइ ) मोचने पामे छे. १०६.
मोक्षमा गयेलो ते केवो थाय छ ? ते कहे थे
