________________
I
| रूपी चोरने वश थयेलाने ( मोहमहणवम्नि ) मोहरूपी महासागरने विषे (निमजिउ ) डुबाववा माटे (दुक्खषिणोश्रणहा)
मानी लीघेला दुःखना विनाशने अर्थे (पोषणाई) विषयसेया अने हिंसा विगैरे प्रयोजनो (जायंति) उत्पम थाय छे. अर्थात् | सुखनी इच्छाथी दुखिनो नाश करवा माटे विषयसेवादिका प्रवर्ते छे, परंतु ते तो उलटा दुःखना ज कारण के. तेथी
करीने ( तप्पच्चयं ) ते विषयसेवादिकने निश्चि । रागी) रानी भने उपलक्षणथी द्वेषी एवो सतो ज ( उज्जमए म) उधम | करे . कारण के राग द्वेष ज समग्र अनर्थना हेतु छे. १०५. राग द्वेष ज अनर्थना हेतु केम छ ? ते उपर कहे छ.
विरजमाणस्त य इंदिअत्था, सदाइया तावइअप्पयारा।
नं तस्स सम्वेऽवि मणुयं वा, निवत्तयंती अर्मणुमयं वा ॥ १०६ ।। अर्थ-( तावइनप्पयारा ) जेटला प्रकारो खर मृदु विगैरे पूर्वे कहेला छे तेटला प्रकारना ( सद्दाइमा ) शब्दादिक| शब्द, रूप, रस, गंध अने स्पर्श ए ( सच्चेऽधि ) सर्वे ( इंदिअत्था ) इंद्रियोना विषयो ( विरञ्जमाणस्स य ) राग रहित तथा | उपलक्षमाथी द्वेष रहित एवा ( तस्स ते पुरुषने (मगुणायं वा) मनोज्ञपणू के ( अमणमयं वा) अमनोज्ञपणुकांड पण (न निच्चत्तयंती) उत्पन्न करता नथी. अर्थात् जे रागद्वेष रहित होय तेने विषयो शुं करी शके ? १०६.
ा प्रमाणे रागद्वेपना तथा तेना उपादान कारणरूप मोहना उदारनो उपाय कझो. हवे तेनो उपसंहार-समाप्ति करे छे.