________________
पि) मन के शरीर संबंधी कांड पण ( थोवं पि) थोडं पण ( दुक्खं ) दुःख ( कयाह ) कदापि (न करिति ) नथी. १००. अहीं कोइ शंका करे के काम भोग विद्यमान सते कोइ पण मनुष्य वीतराग संभवतो नथी, तो तेने दुःखनो प्रभाव ते थाय ? पानो उत्तर प्रापे छे.--.
ने कामभोगा समयं उर्विति, न यावि भोगा विंगई उविति ।
जे" तप्पयोसी अपरिग्गही अ, 'सो तेसैं मोहा विगई उँवेइ॥ १०१॥ —(कामभोगा) कामभोग पोते ( समयं ) समताने एटले रागद्वेषना अभावने (न उचिंति ) पामता नथी | मभोग पोते रागद्वेषना अभाव प्रत्ये कारणरूप थता नथी. जो तेम थतुं होय तो तो कोइ पण प्राणी रागद्वेषवाळो । ही. ( यावि ) तेम ज वळी ( भोगा) कामभोग पोते (विगई ) क्रोधादिक विकृति प्रत्ये पण ( न उविति) -कारणरूप थता नथी. जो कदाच केवळ कामभोगो ज क्रोधादिक विकारना कारण होय तो कोइ पण प्राणी | त थाय ज नहीं. त्यारे तेनो हेतु कोण के ? ते कहे .—(जे ) जे माणस (तप्पनोसी अ) ते विषयो उपर
(परिम्गही अ) परिग्रहनी बुद्धिवाळो एटले रागवाळो होय, ( सो ) ते मनुष्य ( तेसु ) ते विषयो उपर , जी एटले रागद्वेषरूपी मोहनीय कर्मथी (विगई उवेइ ) क्रोधादिक विकृतिने पामे छे. अर्थात् जे रागद्वेष न समताने पामे छे. १०१.
