________________
-
भावे सु जो गिद्धिमुवेई तिव्वं, अकालिकं पावइ से विणासं।
रागाउरे कामगुणेसु गिद्धे, करेणुमग्गा वहिए व नागे ॥८९॥ अर्ध-( कामगुणेसु गिद्धे ) कामगुणने विषे लुन्ध थयेलो ( नागे ) हाथी ( ब ) जेम (करेणुमग्गावहिए ) हाथ- Mal णीना मार्गे अपहृत एटले आकर्षण करायो सतो नाश पामे के तेम. एटले के मदोन्मत्त एवो हाथी पासे रहेली हायणीने जोइ तेना संगममां उत्सुक थइ तेनी पाछळ मार्गमा दोडे छे तेटलामां राजादिक सुभटो ते हाथीने पकडी ले छे. त्यारपछी युद्धादिकमा ते हाथी चिनाश पामे छे. जो के आ दृष्टांतमां चक्षु आदिक इंद्रियोना वशथी ज हाथी हाथणीनी पाछळ प्रवृत्ति करे के एम कही शकाय तो पण अहीं मननुं प्रधानफ्णुं कहेवानी इच्छा होवाथी भावनो विषय जाणवो. अथवा तथाप्रकारनी कामांध दशामां इंद्रियोनो व्यापार होतो नथी, केवळ मन ज प्रवर्ते ले, तेथी मननी ज प्रवृत्ति कहेवामां काइ दोष नथी. ८६.
जे आवि दोसं समुवेइ तिव्वं, तंसि क्खणे से उ उवेइ दुक्खं । दुइंतदोसेण सएण जंतू, न किंचि भावं अवरज्झई से ॥९ ॥ एगतरत्तो रुइरंसि भावे, अतालिसे से कुणई पोस।। दुक्खस्स संपीलमुवेइ बाले, न लिप्पई तेण मुणी विरागो ॥ ९१ ।।