________________
**10********
अर्थ - ( पायच्छितं ) प्रायश्चित्त, ( विणो ) विनय, ( वैभवचं ) वैयावृत्य, ( तहेव ) तथा ( सज्झाओ ) स्वाध्याय, ( झाणं ) ध्यान, (च) भने ( विउरसम्गो) व्युत्सर्ग - कायोत्सर्ग ( एसो ) था छ प्रकारनो (अभितरो ) आभ्यंतर ( तवो ) तप छे. ३०.
पहेलो प्रायश्चित्त नामनो आभ्यंतर तप कहे . -
आलोअणारिहाई, पायच्छित्तं तु देसविहं । जे' भिक्खू हई सम्मं, पायच्छित्तं तेमहि ॥३१ ॥
अर्थ – (आलोअणारिहाई अं ) जे पाप, मात्र आलोचनाथीज शुद्ध धाय ते आलोचनाई कहेाय थे, आदिशन्दथी प्रतिक्रमणने योग्य विगेरे ( पायच्छित्तं ) प्रायश्चित्त ( दसविहं तु ) दश प्रकारनुं ज छे. तेने ( जे ) जे ( भिक्खू ) साधु ( सम्मं ) सम्यक् प्रकारे ( बहई ) बहन करे – सेवे, (तं) तेने ( पायच्चिं ) प्रायश्चित्त तप ( आहिचं ) कयुं छे. प्रायचित्तना दश प्रकार या प्रमाणे छे. - भालोचना १, प्रतिक्रमण २, मिश्र ३, विवेक ४, व्युत्सर्ग ५, तप ६, छेद ७, मूल ८, अवस्थाप्य अने पारांचित १० तेमां गुरुनी पासे वचनमात्रवडे प्रकाश करवाथी ज जे पापथी मुक्त थवाय के आलोचनाई कद्देवाय छे. ते अहीं आलोचना नामनुं प्रथम प्रायश्चित छे. १. दोषधी पाछा फरं एटले मिथ्यादुष्कृत देवुं से प्रतिक्रमण कहेवाय छे. मात्र प्रतिक्रमणथी ज सहसात्कारे उत्पन्न थयेला पापनी शुद्धि थाय छे, तेने गुरुनी समच आलोचवानी जरुर रहेती नथी, ते प्रतिक्रमणने ज लायक छे. २. गुरुनी समक्ष आलोचना करी पछी वेनी ज आज्ञाधी मिथ्यादु
