________________
|
आहारपञ्चक्खाणेणं भंते ! जीवे किं जणयइ ? आहारपच्चक्खाणेणं जीविआसंसप्पओगं | | वोच्छिदइ, जीविआसंसप्पओगं वोच्छिदित्ता जीवे आहारमंतरेण न संकिलिस्सइ ॥३५॥३७॥
अर्थ- ( भंते ) हे भगवान ! (पाहारपचक्खाणेणं ) आहारना पचख्खाणबडे एटले सदोष आहारना सागवडे करीने ( जीवे ) जीव ( किं जणय ) शुं उत्पन्न करे ? उत्तर-(आहारपञ्चख्खागणं) आहारना पश्चख्खाणवडे-उपवास करवावडे जीव ( जीविथासंसप्पोगं ) जीवितनी भाशंसाना प्रयोगनो एटले जीवधानी अभिलाषानो ( चोच्छिदइ) विच्छेद-विनाश करे ले. तथा (जीविआसंसप्पोगं ) जीवितनी आशंसाना प्रयोगने ( वोच्छिदित्ता) छेदीने ( जीवे) जीव (आहारमंतरेण ) आहार विना-योग्य आहार न मळे तोपण ( न संकिलिस्सइ ) क्लेशने पामतो नथी-उत्कृष्ट तप थाय तोपण ते पीडाने अनुभवतो नथी. ३५-३७.
उपर कहेला धणे पच्चख्खाणो कषायना अभावे ज सफळ थाय छे तेथी हवे कषायर्नु पच्चख्खाण देखाडे के.
कसायपञ्चक्खाणेणं भंते ! जीवे किं जणयइ ? कसायपञ्चक्खाणेणं वीयरागभावं जणयइ, वीयरागभावं पडिवो अणं जीवे समसुहदुक्खे भवइ ॥ ३६ ॥ ३८॥
अर्थ-(भंते ) हे भगवान ! ( कसायपचक्खाणे) कयायना पञ्चख्याखवडे ( जीवे ) जीव ( किं जणय ) शुं उत्पन्न करे ? उत्तर-( कसायपक्षखाणे ) क्रोधादिक कपापना त्यागवडे जीव ( वीयरागभावं ) वीतरागपणाने भने
