________________
थयथुइमंगलेणं भंते ! जीवे किं जणयइ ? थयथुइमंगलणं नाणदसणचरित्तपोहिलाभं जणयइ, नाणदसणचरित्तबोहिलाभसंपरमेणं जीवे अंतकिरिअं कप्पविमाणोववत्तिअं आराहणं आराहेइ ।। १४ ।। १६ ॥ ___ अर्थ (भंते ) हे भगवान ! ( थयथुइमंगलेणं ) स्तुति अने स्तवरूप मंगळे करीने ( जीवे ) जीव ( किं जणयइ )
शुं उत्पन्न करे छे ? उत्तर- यापमंडलेश सिएटले देशद्राव विगेरे अने स्तुति एटले एकथी प्रारंभीने सात श्लोक | पर्यंत स्तुति, तेरूप मंगळे करीने जीव (नाणदंसणचरित्तबोहिलाभं ) ज्ञान, दर्शन श्रने चारित्ररूपी बोधिलाभने एटले | जैनधर्मनी प्राप्तिने ( जणयइ ) उत्पन करे छे. (नाणदंसणचरित्तबोहिलाभसंपमेणं ) भने ज्ञान, दर्शन तथा चारित्ररूप गांधिलाभने पामवावडे करीने ( जीवे ) जीव (अंतकिरिअं) संसारना अथवा कर्मना अंतनी क्रियाने अर्थात् मोबने श्रापनारी अथवा ( कप्पविमाणोषयत्ति) कल्प एटले चार देवलोक अने विमान एटले ग्रैवेयक अने अनुत्तरविमान, तेने प्राप्त करावनारी (आराहणं) आराधनाने (आराहेह) आराधे छे-साधे छे. अर्थात् प्रथम विशिष्ट देवलोकने अने परंपराए छेवट मोक्षने आपनारी पाराधनाने साधे के-करे छे. १४-१६.
स्तव स्तुतिरूप चैत्यवंदन कर्या पछी स्वाध्याय करवानो छ, ते स्वाध्याय काळने विषे ज थाय के अने ते काळनुं ज्ञान १ शुश्थय• यवु जोइए, परंतु प्राकृत होवाथी आ प्रमारे पाठ काँ छे.
