________________
911
=*O*•»*•K•→→*££o3⁄4»3
श्रद्धा करे ते जीव ( निसग्गरुह त्ति ) निसर्गाचे छे एम (नायव्यो ) जाणवु. १८. हवे चीजो भेद उपदेशरुचि कहे थे.
एए चैव उ भावे, उवइट्टे ओ
पैरेण सदहई । छेउमत्थेण जिणेण व, डेवएसरुइ त्ति नयव्व ॥ १९ ॥ अर्थ - ( जो ) जे प्राणी ( परेश ) वीजाए एटले ( खउमत्थेा ) वग्रस्थ गुरुए (जिग व ) अथवा केवलज्ञानीए ( उबट्ठे ) उपदेश आपेला ( एए चेव उ ) ए ज ( भावे ) जीवादिक पदार्थोंने ( सहहई ) सदहे - श्रद्धा करे, ते प्राणी ( उवएसरुइ ति ) उपदेशरुचि द्वे एम (नायव्दो ) जाणवुं. १६.
हवे श्री जो श्राज्ञारुचि कछे छे.
रोगो दोसी मोहो, असाणं जस्ल अवगयं होइँ । आणाए रोअंतो, सो खेलु ओणारुई नौम ||२०||
अर्थ - (जस्स) जेना ( रागो ) राम ( दोसो) द्वेष, ( मोहो ) मोह अने ( अमाणं ) अज्ञान ( अवयं होइ ) देशथी तय थयेला होय, अने तेथी करीने ( भाणार ) श्राचार्यादिकनी माझाए करीने ज ( रोअंतो ) कोइ पण ठेका कदाग्रह विना भाषतुषनी जेम जीवादिक पदार्थ उपर रुचि राखतो होय, (सो) ते प्राणी ( खलु ) निचे ( श्रारुई) आशारुचि ( नाम ) नामे जावो. २०.
चोथो सूत्ररुचि कहे छे.
2000
