________________
चारीने (चरिता ) आचरीने पाळीने (बहू जीवा ) घणा जीबो ( संसारसागरं तिष्ठा ) संसाररूपी सागरने तरी गया है, तरे के अने तरशे. (तिमि ) ए प्रमाणे हुं कहुं हुं एम सुधर्मास्वामीए जंबुस्वामीने कं . ५३.
इति षड् विंशमध्ययनम्. २६.
**@*
अथ खलुंकीय नामनुं सत्तावीसुं प्रयगत २७
छन्वीशमा अध्ययनमा सामाचारी कही. ते अशठपणाए करीने ज पाळी शकाय हे, ते अशठता पण तेना विपक्षभूत शठतानी त्याग करवाथी ज प्राप्त थाय छे, तेथी या अध्ययनमां दृष्टांत द्वारा शठतानुं स्वरूप कहे छे.'थेरे धरे गंगे, मुणी आसि विसारए । आइसे गणिभावम्मि, समाहिं पडिए ॥ १ ॥
अर्थ – (थेरे) स्थविर एटले अस्थिर जीवोने धर्मने विषे स्थिर करनार, ( गणधरे ) गच्छने धारण करनार, (विसारए) सर्व शास्त्रमां कुशळ, (आइये ) आचार्यना गुणोथी व्यास - सहित तथा (गणिभावम्मि ) श्राचार्यपदने विषे रहेला (गग्गे ) गर्ग नामना (मुखी) सर्वसाद्य विरतिने अंगीकार करनार मुनि (आसि ) हता. ते मुनि ( समाहिं ) समाधिने ( परिसंघ ) सांधना हता एटले जो कुशिष्योए पोताना चित्तनी समाधिनो भंग कर्यो होय तो तेने पाछा सांधी लेनारा हता. १. ते याचार्य समाधिने सांधता सता शुं विचारता हता ? ते कहे थे.
――
