________________
वा गृहस्थोनी साथे ( असंसप्तं ) संबंध रहित होय, ( तं वयं ) सेने भमे ( माहणं चूम ) जाह्मण कहीए बीए. २८. जहिता पुर्व संजोगं, नोतिसंगे से बंधवे । जो न सज्जेइ एएसु, "तं वयं बूम माहणं ॥ २९ ॥ अर्थ – (पुब्वसंजोगं ) पूर्वसंयोगने एटले माताविगेरेना संबंधने तथा ( नातिसंगे ) ज्ञातिना संगने ( अ ) तथा ( बंधवे ) बंधुओने (जहित्ता ) तजीने ( जो ) जे पाछळथी ( एएस) ते मातादिकने विषे । न सजह ) रागी - प्रीतिवाको नथाय (तं वयं ) सेने श्रमे ( माहणं बूम ) ब्राह्मण कहीए बीए. २६.
वहीं ते यज्ञ करनार शंका करे के वेदनुं मध्यवन अने यज्ञ ज रक्षण करनार थे, तेथी वेदाध्ययन अने यज्ञवडे ज ब्राह्मण कद्देवाय छे, पण तमे कह्यो ते ब्राह्मण न कद्देवाय श्र शंकानो जवाब भापे के.
पसुबंधा सर्वववेथा, जहं च पावकैम्सुणा । न तं तायैति दुस्सील, कैम्माणि बेलवति ॥ ३० ॥ (अर्थ – (सब्ववेथा ) सर्व वेदो ( पसुबंधा ) पशुभोना विनाशने माटे तेना बंधनना हेतुरूप छे, (च ) तथा ( जट्टं ) यज्ञ पण ( पावकम्मुणा ) पापना हेतुरूप पशुवधादिक झुकर्मवडे ( दुस्सीलं ) दुराचारी एवा ( तं) ते यज्ञ करनारने (न तार्थवि ) रक्षण करता नथी, कारण के ( इह ) मा संसारमां (कम्माणि) कर्मों ज ( बलवंति) बळवान छे, एटल करेला दुष्ट कर्मों तेनाकरनार बळात्कारे नरकादिकमां लइ जाय छे. कारण के जे वेद अने यज्ञमा पशुबधादिक होवाथी ते दुष्ट कर्म अति बळवान थाय छे, तेथी वेद अने यज्ञना संबंधथी ब्राह्मण थवातुं नथी. माटे असे जे श्राह्ममनुं स्वरूप कथं ते ज योग्य छे. ३०.
६००
