________________
( तम्मुत्ती) ते ईर्याने विषे ज मूर्ति एटले ब्यापार करतुं छे शरीर जेनु एवो अने ( तप्पुरकारे ) ते ईर्याने जागळ करे । एटले उपयोगमा मुख्यपणे अंगीकार करे एवो अर्थात् काया अने मन- सेमा ज एकाप्रपणुं राखतो एवो ( संजए ) साधु | (इरिगं ) गतिने (रिस ) करे. ८,
हबे चीज़ी भाषासमिति कहे छे.कोहे माणे अ मायाए, लोभे अउर्वउत्तया। हासे भयमोहरिए, विकहासु तहेव य ।। ९ ॥ एआई अट ठाणाई, परिवजित संजए । असावज मिों काले, भासं भासिज पेण्णवं ॥१०॥
अर्थ-( कोहे ) क्रोधने विष, ( माणे अ ) मानने विषे, ( मायाए ) मायाने विषे, ( लोभे श्र) लोभने विषे, (हासे) हास्यने विषे, (भयमोहरिए) भयने विषे, मौखर्यने विषे, (तहेव य) तेम ज वळी (विकहासु) विकथाने विषे ( उवउत्तया) उपयोग रास्ववो, (एआई) ए ( अट्ठ ठाणाई ) आठ स्थानकोने ( परिवजित्तु ) सर्वथा वर्जीने ( पल्लवं ) बुद्धिमान ( संजए ) साधुए ( काले ) बोलवाने वखते ( असावलं ) पाप रहित-निर्दोष अने (मिमं ) परिमित एटले कार्य जेटली | ज ( भासं ) भाषा ( भासिज) बोलवी. जो क्रोधादिकमा उपयोग होय तो प्राये शुभ भाषा बोलाती नथी सेथी बोलती वखते क्रोधादिकनो अवश्य त्याग करचो जोइए. ६-१०.
हवे त्रीजी एपणासमिति कहे छे.
