________________
यतना ( चउकारणपरिसुद्धं ) ए चार कारणे करीने शुद्ध एवी ( इरिअं) इर्या एटले गति ( रिए ) फरवी जोइए. ४.
ते आलंबनादिकनुं ज स्वरूप कहे छ.तस्थ आलंबणं नाणं, देसणं चरणं तहा । काले अ दिवसे वुत्ते, मैग्गे उप्पहवजिए ॥ ५॥
अर्थ-( तत्थ ) तेमा एटले ते श्रालंबनादिकमा (नाणं ) शान, (दंसणं) दर्शन ( तहा ) तथा ( चरणं ) चारित्र, ए ऋण (श्रालंबणं ) भालंबन कहेवाय छे. कारण के ए वणने आश्रीने ज जिनेश्वरे गमन करवानी आज्ञा पापेली छे. तेमा ज्ञान एटले सूत्र, अर्थ अने स्त्रार्थ बोरूप भागम, दर्शन एटले सम्यक्त्व अने चरण एटले चारित्र. 'तहा'-तथा शब्द आप्यो छे ते वे संयोगीया भने ऋण प्रादि गंगोगीया भागाने सूचववा माटे छे. एटले के ज्ञानादिक एक एकने अने बने आदिने आश्रीने पण गमन करवानी अनुज्ञा आपेली छे. (अ) तथा (दिवसे ) दिवस ए ( काले) काळ (वृत्ते) कह्यो छे एटले साधुने गमन करवानो काळ दिवस करो छे, पण रात्रिए ईर्यानी शुद्धि था शके नहीं, तेथी रात्रिनो काळ कह्यो नथी. तथा | ( मग्गे ) मार्ग ते (उप्पहचलिए ) उन्मार्गने वर्जीने करो छे, उन्मार्गे जवाथी आत्मानी पिराधना विगेरे दोषो लागे छे. माटे सारा मार्गे-राजमार्गे चालवू. ५.
हवे यतनारूप चोथो भेद ने तेना चार प्रकार कहे थे.दव्वमो खेतो चेव, कालमो भौवमो तहा । जयणा चंडबिहा वुत्ता, तं मे कित्तयमो मुंण ॥६॥
