________________
पक्खंदे जलिश्रं जोई, धूमकेउं दुरासयं । न इच्छति देतेयं भोतुं कुले जोया अगंधणे ॥ ४२ ॥
अर्थ--हे रथनेमि ! ( अगंधणे ) अंगधन नामना ( कुले ) कुळमां (जाया ) उत्पन्न धयेला सर्पो ( जलि ) जाज्ययमान अने (दुरास ) दु:सह एवी (धूमकेउं ) अमिनी ( जोई) ज्वाळाने विषे ( पक्खंदे ) प्रवेश करे छे, परंतु (चंतयं) धमनुं विष (भोतुं ) खावाने - पाहुं चूसी लेवाने ( न इच्छति ) इच्छता नथी. ४२.
धीरस्यु जसो कामी, जी से जीविकारणा । 'वंतं इच्छसि श्रोवेडं, "सेअं "ते मरणं भवे ॥ ४३ ॥
(अर्थ (कामी) हे कामांध ! ( ते जसो ) तारा यशने ( घोरत्थु ) धिकार हो. अथवा (अजसोकामी) हे अपयशनी इच्छावाळा ! (ते) तने धिकार थे. के ( जो ) जे ( तं ) तुं ( जीवि श्रकारणा) असंयमरूप जीवितने कारणे (वंत ) वमेलाने (सावे) फरीथी पीवाने (इच्छसि इच्छे छे. जे भोगने तजी दीक्षा ग्रहण करी, ते ज भोगने फरी भोगवना इच्छे थे. तेथी करीने (ते) तारुं ( मरणं ) पंडित मरण (से) श्रेयस्कर ( भवे ) छे. अर्थात् असंयम जीविते जीवना करतां पंडितमर मर सारुं थे, परंतु वमेला भोगोने फरीथी भोगववानी इच्छा करवी सारी नथी. निंद्य वस्तुने जाणी तेनो त्याग कर्यो होय, तो तेने पंडितो फरीथी ग्रहण करता नथी. ४५.
अहं च भोगेरायस्स, तं च सिं अंगवहिणो । मां कैले गंषणा होमो, संजैमं निहुओ रे ॥४५॥ अर्थ- हे रथनेमि ! ( अहं च ) हुं ( भोगरामस्स ) भोगराजनी एटले उग्रसेन राजानी पुत्री हूं, ( तं च ) अने तुं
K-03
