________________
( उदाहरे ) बोल्यो. ३६. रहनेमी अहं भद्दे, सुरुवे चारुभासिणि । ममं भयाहि सुतणू, न ते पीला भविस्सइ ॥ ३७॥
अर्थ-(भद्दे ) हे भद्र ! (सुरूवे ) हे सारा रूपवाळी ! ( चारुभासिणि ) हे मनोहर वचनवाळी ! ( अहं) हुँ (रह* नेमी) रथनेमि छ. ( मुतणू ) हे सुंदर शरीरवाळी ! ( ममं ) मने ( भयाहि ) भज-पतिपणे अंगीकार कर. तेम करवाधी
| (ते) तने ( पीला) पीडा (न भविस्सइ) थशे नहीं. तुं पीडानी शंकाथी कंपे छे, पण विषयसेवा कांड पीडाने माटे * थती नथी, परंतु सुखने माटै थाय छ. २७. # एहि तो भुजिमो भोष, माणुस्सं व सुदुल्लह । भुतंभोगी तओ पैच्छा, जिमग्गं चैरिस्तिमो ॥३८॥ * अर्थ-हे राजीमती ! ( एहि ) भाव. (ता) प्रथम आपणे ( भोए ) भोगोने (भुजिमो) भोगवीए. (सु)
खरेखर ( माणुस्स) मनुष्यपणुं ( सुदन) अति दुर्लभ के. (तो)ते कारण माटे (भत्तभोगी) भोग भोगवीने (पच्छा) पछीथी आपणे ( जिणमम् ) जिनेश्वरना मार्गने -चारित्रने (चरिस्सिमो ) याचरणं. प्रथम भोगसुख भोगवीए अने पछी | | दीक्षा लइए, तो पछी भोगसुखनी इच्छा रहेती नथी. माटे हमणा प्रथम भोगसुख भोगवg सारं छे. ३८.
ते सांभळी राजीमतीए शुक' ? ते कहे थे.दैट्टण रहनेमि तं, भग्गुंजोअपराइभं । राईमई अंसंभंता, अप्पाणं संवरे तहिं ॥ ३६ ॥
