________________
नगरीनी जेवी ते नगरीनी चौतरफ जाणे चैत्ररथ नामर्नु वन प्राचीने रघु होय तेम मनोहर उद्यान रहेलुं छे. ते नगरीना या किल्लाने विशाक अने मोटा माणिक्यरत्नना कांगरामो छे, ते जाणे दिशारूपी लक्ष्मीना प्रयास बिनाना नित्यना आदर्श ।। - होय तेवा शोभे छे. ते नगरीमा रहेला त्योना शिखरो उपर रहेला सुवर्थना कळशोने अतिधिनी जम आचेला जाणी मूर्य
पोताना किरणोबडे पूजे छे. ते नगरीमा धनिकना मनोहर महेलो जाणे पुण्यना उदयी पामया लायक देवोना विमानो होय तेवा शोभे छे, देवताओ भोजनने माटे ज्यारे मागे छे न्यारे ज सुधा ( अमृत ) ने पामे छ, परंतु या नगरीना सर्व गृहो तो प्राये करीने सुधा ( चूना थी लीपायेला ज छे ए आश्चर्य छे. ते नगरीमा दुकानानी श्रेणि अगणित करीयाखाना समूहबडे सांकडी छतो पण कुत्रिकापमानी श्रेणिनी जेम विशाळ होय तेम शोभे छे. विश्वने उल्लंघन करे तेत्री ते नगरानी लक्ष्मी जोइने परितो मानता हता के-" रोहणाचळ पर्वत उपर हवे मात्र यथर ज रहा हशे अने समुद्रमा केवळ जळ ज रघु हशे."
ते नगरीमा कार्तिकस्वामीनी जेवा पराक्रमवाळा अश्वसेन नामे राजा हता, ते जाणे के इंद्रे आवीने पृथ्वीपर वाम कयों होय तेम शोभता हता. ते राजाने वामा नामनी राणी इती. ते गुणना समूहवडे सुंदर, शीलादिक गुणवडे शोमती अने अश्वसेन राजाने तेना प्राण करतां पण अधिक प्रिय हती. एकदा सुवर्णबाहुनो जीव त्रण ज्ञान सहित प्राथत नामना दशमा देवलोकी चची वामादेवीनी कुक्षीमा भक्तों . ते वखते सुखे सुतेली ते मनोहर मुखबाळीए हस्ती विगेरे चौद महा! स्वमोने पोताना मुखमा प्रवेश करता जोया. पछी तत्काळ जागेली नेणीने अनुक्रमे इंद्रे, राजाए अने पछी ज्योतिषीमोए
