________________
स्थानकोना परवडे तगए सीकर लाकर्म उपार्ज का. एकदा विहारना क्रमे क्षीरपन नामनी अटवीमां क्षीरमहागिरि नामना पर्वतपर चड़ी सूर्यनी सन्मुख दृष्टि राखी तेयो कायोत्सर्गे रह्या. ते अवसरे कुरंगकनो जीव नरकमाथी मीकळी ते ज वनमा सिंह थयो हतो, ते दैवयोगे भमतो भमतो त्या आची चडयो. अने ते मुनींद्रने जोह पूर्वना बैरने लीधे तेनापर |
अत्यंत क्रोध पामी ते राक्षसनी जेम तेमना तरफ दोड्यो. ते सिंहने आवतो जोइ मुनीश्वरे तत्काळ अनशन ग्रहण कयु. जातेवामां ते सिंह मोटी फाळ मारी मुनिना शरीरपर पडयो, एटले ते मुनि काळधर्म पामी दशमा देवलोकमां महाप्रभ नामना विमानने विष वीश सागरोपमना आयुष्यबाळा देव थया.
ते सिंह पण मरीने चोधी नरकमा नारकीपणे उत्पन थयो. त्या दश सागरोपम सुधी विविध प्रकारनी वेदनाओने | अनुभवी त्यांची नीकली चिरकाल सुधी तिर्यचनी योनिमां भ्रमण करी ते सिंहनो जीव कोइक गाममां ब्रामणनो पुत्र थयो. | तेनो जन्म थया पछी तरत ज तेना मातापिता विगेरे सर्व मरण पाम्या. तेने कठ नामे बोलावी लोकोए दयाथी सेने उछेरी मोटो कर्यो. ते अत्यंत दरिद्री युवावस्थाने पाम्यो, त्यारे माणसोनी निंदाने सांभळतो ते महा कष्टधी भोजन पण पामवा लाग्यो. एकदा दानभोगादिक करता धनिकोने जोइ तेने विचार थयो के-" मा लोकोए पूर्वजन्ममां दुष्कर तप कर्यो हशे, कारण के बीज विना अन्नप्राप्ति न थाय तेम तप विना लक्ष्मी प्राप्त थाय नहीं. तेथी हुँ पण तप करूं." एम विचारी वैराग्य | पामेला कठे वापसनी दीक्षा ग्रहण करी अने कंदादिकनुं भोजन करी ते पंचाग्नि आदिक अज्ञानकष्ट करवा लाग्यो.
भा ज भरतक्षेत्रमा वाराणसी नामनी नगरी छे. ते नित्यसखीनी जेम पासे रहेली गंगानदीय सेवाय छे. अलका