________________
*
il गया-नाश पाम्या, ते ज रीते आ जगसना सर्व पदार्थो विनश्चर छ, तेमा प्रीति करवी फोगट छे." मा प्रमाणे विचारता !
ज राजाने अवधिज्ञान प्राप्त थयु. तरत ज सेणे पोताना राज्यपर पोताना पुत्रने स्थापन करी सद्गुरुनी पासे चारित्र | अंगीकार कयु. अनुक्रमे ते राजर्षि श्रुतना पारगामी थइ विहार करता एकदा सागरदत्त नामना सार्थवाहनी साथे अष्टापद पर्वत तरफ चाल्या. तेमने नमस्कार करी मार्थवाहे पूछधु के-" हे प्रभु ! आपने क्या जवू के ?" राजर्षि बोल्या के–“ अमारे तीर्थयात्रा करवा जव॑ छे. " फरीथी सार्थवाहे पूछथु के–“आपनो कयो धर्म छे ? " त्यारे मुनिए तेने विचार सदिय जैमः कसोते शांभी सार्थवाहे श्रावकधर्म अंगीकार को. अनुक्रमे चालतो ते साथे ज्या मरुभूति हाथी रहेतो हतो ते अटवीमां पहोच्यो अने त्यां भोजननो अवसर थवाथी एक सरोवरने कांठे पड़ाव नांख्यो. तेवामा ते मरुभूति हाथी पोतानी घणी हाथणीयो सहित ते तळावमां पाणी पीचा आव्यो. त्या पाणी पी हाथणीओ साथे || क्रीडा करी तळाक्नी पाळपर चड्यो. त्यांची चारे दिशा तरफ दृष्टि नोखता तेणे ते सार्थ जोयो. तरत ज क्रोधथी | | यमराजनी जेम ते हाथी सार्थने हवा तेनी तरफ दोड्यो, तेने पात्रतो जोइ भय पामेलो सार्थ तत्काळ नाठो. ते वखते । | राजर्षिए अवधिज्ञानथी तेने बोध करवा लायक जाणी तेना आववाना मार्गमा ज पर्वतनी जेम स्थिर उभा रही कायोत्सगे * | कर्यो. ते हाथी पण दोडतो तेनी पासे भान्यो, पण मुनिने जोइ शांत थह गयो अने तेमनी पासे उभो रधो. ते बखते राजर्षिए
कायोत्सर्ग पारी तेनो उपकार करवा माटे को के-“हे हाथी ! तारा मरुभूतिना भवने केम संभारतो नथी ? हे बुद्धिमान् । | मने-अरविंद राजाने शुं तुं ओळखतो नथी ? अने पूर्व भवमा अंगीकार करेला श्रावकधर्मने शुं तु भूली गयो ?" मा
*-**- -*-*
