________________
थवानी छु, तेथी पातमारी प्रार्थना नकामी छे." या प्रमाणे तेणीए निषेध कर्या छतां स्थनेमिए तेणीने विषे स्पृहानो त्याग कयों नहीं. तेथीपीपी एकदा कानमालेले सती दाजीमतीने कर्जा के-'हे मृगाक्षी ! शुष्क काठमां भमरीनी जेम तुं राग रहित नमिने विष प्रासक्त थइने शामाटे फोगट तारा अात्माने संताप पमाडे छ ! जो तुं मारो स्वीकार करे तो हुँ जन्म पर्यंत तारो दास थइने रहुं. माटे तुं मारी साथे भोग भोगा. भोग विना मनुष्यनो जन्म निष्फळ छ एम पंडितो कहे छे." प्रा प्रमाणे तेनु वचन सांभळी तेने बोध करवा राजीमतीए प्रथम दृधनुं पान करी पछी मदनफळ ( मीढोळ) सुंधीने एक थाळमा तेनुं वमन करी तेने कर्जा के-"आ ध तमे पीओ." रथनेमिए कह्यु-"शुं हुं श्वान छ ? के जेथी | वमन- पान करु ?" त्यारे हसीने राजीमतीए कह्यु-"शुं तमे एटलं समजो छो ?" ते बोल्यो-एक बाळक पण आ | बात समजी शके थे, तो हुँ केम न ममजु?" ते सांभळी राजीमती बोली के-" तो नेमिनाथे वमेली मने तमे भोगववा इच्छो छो, तेथी तमे श्वान तुल्य ज छो." या प्रमाणे तेणीनुं वचन सांभळी रथनेमि तेणीनी इच्छानो त्याग करी पोताने घर गया, अने ते सती पण उग्र तप करवा लागी. ___ आ तरफ श्रीनेमिनाथ छयस्थ अवस्थाए चोपन दिवस सुधी अन्य अन्य ग्रामादिकमा विचरी फरीथी रैवताचळ पर्वत पर आच्या, त्यां प्रभु अहम तप करी ध्यानमा मग्न थया. ते वखते तेमने केवळज्ञान प्राप्त थयु. तस्त ज आसन कंपवार्थी सर्व इंद्रो देवो सहित उत्सव करवा त्यां अान्या, देवोए मनोहर समवसरमा रच्यु. तेने विषे चार मूर्तिवाळा प्रभुए वेसी
१ एक बाजु पोते ने त्रण बाजु त्रण प्रतिबिंब देवकृत होय छे.
