________________
-
-
एवा ( संजम ) सतर प्रकारना संघमने ( पालिश्राणं ) पाळीने तथा ( कम्मं ) आठ प्रकारना कर्मने (संखविभाख) खपाबीने ( विउलुत्तम) विशाळ, उत्तम अने (धुर्व ) निश्चळ एवा ( ठाणं ) मोक्षस्थानने ( उबेइ) पामे छे. ५२. हवे मुनि पोतानु कहे, समाप्त करे -
एग्गेदं वि महातवोभयो, महापुरी पहाणे महागसे।
महानियंठिजमिण महासुअं, से कोहए मेहया वित्थरेणं ॥ ५३ ॥ __ अर्थ-(एव ) या प्रमाणे ( उम्मदसे वि ) कर्मरूपी शत्रु प्रत्ये उग्र-भयंकर, तथा दांत एटले इंद्रियो अने मनने | दमन करनार, तथा ( महातवोधणे) महा तपरूपी धनवाळा, तथा ( महापइसे ) महा प्रतिज्ञावाळा एटले दृढ व्रतवाळा,
तथा ( महायसे) महा यशवाळा एवा (से) ते ( महामुणी) महामुनिए ( महानिपंठिजं) महानिग्रंथीय एटले साधुओने हितकारक ( इणं) श्रा ( महासुमं ) उपर कहेलु महाश्रुत ( महया ) मोटा (चित्यरेणं) विस्तारथी ( काहए ) || कर्यु के. ५३.
त्यार पछी.| तुट्ठो अ सेणिओ गया, इणमुदाछु कयंजली । अणाहत्तं जहाभूयं, मुंह मे उचदंसिभं ॥ ५४ ॥
अर्थ-( तुट्ठो अ ) सुष्टमान थयेला ( सेणिो राया ) श्रेणिक राजा ( कयंजली) हाथ जोडीने (इखं उदाहु)
