________________
[@*«-»* ̄*«~»»«<~**@***@****i*-*E
ते उद्यान के हतुं १ से कहे छे.--
नाणादुमलाइ, नाणापक्खिनिसेवि । माणाकुसुमसंछ, उज्जाणं नंदणोवमं ॥ ३ ॥ अर्थ—(नाणादुमलयाइं) विविध प्रकारना वृक्षो भने लाभोवडे व्यास, (नायापक्खिनिसेविर्भ) विविध पक्षी भए सेवेल्लुं तथा ( नाम्णाकुसुमसंनं ) विविध जातिना पुष्पो सहित एवं ( उखायं ) ते उद्यान ( नंदयोगमं ) नंदन बननी जेतुं हतुं. ३.
तत्थ सो पोसई साहु, संजयं सुसमाहिअं । निसन्नं रक्खमूलम्मि, सुकुमालं सुहोश्रं ॥ ४ ॥
अर्थ - (तत्थ) ते उद्यानमा ( सो ) ते श्रेणिक राजाए ( संजयं ) सम्यक् प्रकारे यतना करता, ( सुसमाहिश्रं ) सारी समाधिवाळा, (रुक्खमूलम्मि) वृचना मूळमां (निसं) बेठेला, ( सुकुमालं ) प्रति कोमळ अने (सुहोइभं) सुखने एटले सुख भोग योग्य एवा एक साहुं ) साधुने ( पासई ) जोया. ४.
तस्स रूवं तु पासित्ता, राइणो तम्मि संजए । अचंतं परमो आसि, अउलो रूविम्हओ ॥ ५ ॥ अर्थ – (तस्स) से सुनिनुं ( रूवं तु ) रूप (पासित्ता) जोहने (राइयो) श्रेणिक राजाने ( तम्मि संजए ) ते सुनिने विषे ( अ ) अत्यंत ( परमो ) उत्कृष्ट ( भउलो ) अतुल - कोइनी उपमा न भपाय एवो ( रूवविम्हभो ) रूपना विषयवाळो विस्मय (आसि ) थयो. ५
