________________
वेदना ( बेइमा) कनुमवी . ( जं) जे कारक माटे (निमेसंदररामचं पि) निमेषनुं प्रतिरुं पडे तेटलो वखत पण (साया) साता (वेणा ) वेदना (नत्थि) वेदीज नथी. विषयसंबंधी सुख पण इर्ष्यादिक भनेक दुःखोवडे व्याप्त होवाथी तथा परिणामे कटुक होवाथी दुःखरूप ज . आा आखा प्रकरणनो अभिप्राय ए छे जे — में भाषा प्रकारनां दुःखो अनुमन्यां थे, तेथी हुं ती सुखने योग्य के सुकुमाळ केम होइ शकुं ? जेथे भावी वेदना सहन करी छे, तेने दीचा दुष्कर शी रीते होय ? तेथ मारे दीक्षा ग्रहण करबी ए ज योग्य थे, ७५.
या प्रमाणे कहीने मृगापुत्र मौन रह्या. ते वखते
तं तेऽस्मापिअरो, छंदेणं पुर्त्ते ! पेव्वया । नवरं पुण सामण्णे, दुक्खं निप्पंडिकम्मया ॥ ७६ ॥
1
',
अर्थ - ( अम्मापि ) माता पिता ( तं) ते मृगापुत्रने ( बिंति ) कहता हवा, के (पुत ) हे पुत्र 1 (छंदेशां) तारी इच्छाप्रमाणे ( पण्यया) तुं प्रव्रज्या ग्रहण कर. ( पुणे ) परंतु (नवरं ) विशेष कहेवानुं ए के जे - ( सामो) चारित्रने विषे ( निप्पडिकम्मया ) निःप्रतिकर्मता एटले रोगादिक उत्पन्न भया छवां पण तेनो प्रतिकार- औषघादिक उपाय करवानो नथी, ए ( दुक्ख ) प्रति दुःख छे. ७६. श्राप्रमाणे मातापिताए कसुं, त्यारे - सोवितेऽस्मापिरो !, एवमं
जहाफुडं परिकेम्मं को कुणइ, अरण्णे मिअपक्खिणं ? ॥७७॥
