________________
CO*••******@
समर्थपणाने ज दृष्टांतवडे सिद्ध करे छे.
-
जोवज्जीवमविसामो गुणाणं तु मह भरो। गरुओ लोहेभारु व्व, जो पुत्ता ! होई दुव्वैो ॥ ३६ ॥
"
अर्थ – (पुत्ता) हे पुत्र ! ( जो ) जे ( गुणाणं तु ) चारित्रना मळ ने उत्तर गुणोनो ( महभरो ) मोटो भार छे, ते (लोहमारु =) लोढाना भारनी जेम (गरुओ) मोटो - अत्यंत ( दुव्वहो होह ) दुर्बह छे - वहन करवो अशक्य छे, केमके ते गुणोनो भार ( जावज्जीवं ) जावजीव पर्यंत ( विसामो ) विश्रांति रहित थे. जो कदाच बीजो कोइ भार वहन न करी शकाय तो ते कोइ ठेकाखे नीचे उतारी बीसामो लह शकाय छे. परंतु चारित्रना गुणनो भार तो कदी पण उतारातो नधी. ते तो जीवित पर्यंत वहन करवानो ज छे. ३३.
आगासे गंगेसोउव्व, पेडिसोउव्व दुसरो । बाहीहिं साँगरो चैव तरिअव्बो गुणीदही ॥३७॥
अर्थ - ( यागासे) आकाशर्मा रहेली (गंगसोउ व्त्र ) गंगा नदीनो प्रवाह जेम दुस्तर छे-दुःखे तरी शकाय तेबो तथा (डिसो ) बीजी नदीओनो प्रतिश्रोत एटले सामो प्रवाह - सामे पूरे तर ते जेम (दुत्तरो ) दुस्तर होय छे, (चैत्र) तथा ( बाहाहिं ) बे हाथवडे (सागरी) समुद्र तरबो दुष्कर थे, तेम ( गुणादही ) ज्ञानादिक गुणोनो समुद्र (तरिभो ) तवानो के एटले ते तस्यो अति दुष्कर छे. ३७.
आकवले चैव निरस्ताए उ संजमे । असिधारागमणं चेवें, दुकेरं चरिउं तो ॥३८॥
