________________
Ok
****-04
ग्रहण करवा जो तारो स्वामी इच्छा करशे, तो ते अवश्य मारा हाथथी मरण पामशे, माटे तेने यहीं आववानो प्रयास करवो निष्फळ छे, छतां आवशे तो मने ते जीती शकवानो नथी. हाथी अति वळवान होय तो पण कांड पर्वतने चलावी शकतो नथी, " श्रा प्रमाणे तेनां वचनों दूते जइ उदायन राजाने कलां. ते सांभळी राजाए तत्काळ यात्रानी मेरी वगडावी. ते बखते जेष्ट मास हतो तोपण उदायन राजाए सर्व सैन्य अने दश मुकूटबद्ध राजाओ सहित अती तरफ प्रयाण कर्यु. अनुक्रमे सैन्यवडे पृथ्वीने अने धूळवडे दिशाओने याच्छादन करतो राजा निर्जळ प्रदेशवाळी मरुभूमिमां प्राव्यो. त्यां जळ विना समग्र सैन्य कंठप्रारण थह गर्छु. ते वखते राजाए प्रभावती देवलुं स्मरण कर्यु, एटले तत्काळ ते देवे भावी ण सरोवर जळथी भरी दीघां. तेमांथी शीतळ जळपान करी सर्व सैन्य स्वस्थ थयुं. अन्न विना जीवा शकाय छे, पण जळ विना जीवी शकातुं नथी. " पछी राजानी रजा लक्ष् ते देव स्वस्थाने गयो अने उदायन राजा पण अनुक्रमे अवंती पहोच्यो. तेणे प्रद्योतने दूतद्वारा कहेवरायुं के " घणा मनुष्योनो विनाश करवाथी शुं फळ छे ! आपणा बन्नेनुं परस्पर युद्ध हो. तेमां पण दमे रथ, अश्व के हस्तीपर आरूढ थइने के वाहन विनाज जे रीते युद्ध करवा इच्छता हो, ते कहो, के जेथी हुं पण ते ज श्रमाणे युद्धमां उत्तरं. " ते सांभळीने प्रद्यो कछु के- “ रथमां बेसीने श्रापणुं युद्ध थाओ " आ वचन दूतना कवाथी जाथी उदायन राजा रथमां श्रारूढ थयो. अहीं प्रद्योत राजाए विचार कयों के – “ रथमां बेसीने हुं उदायन राजाने जीती शकश नहीं. " एम विचारी अनलगिरीने सज करी तेनापर बेसीने अवंतीस्वामी युद्धमां आव्यो. तेने गजारूढ जोड़ उदायन राजाए कछु के---" हे पापी ! तुं तारी प्रतिज्ञानो लोप करी हाथीपर चडीने श्रन्यो
