________________
||
पीते विद्युन्माली देवे समुद्रमां दृष्टि करी तो त्यां उत्पातने लीधे छ मासथी धाम तेम अथडातुं एक वहाथ जोयुं. मां बेठेला यात्रिक लोको श्राकुळ व्याकुळ थयेला हता. आवी स्थिति जोइ ते देवे तरत ज उत्पातनुं हरण करी सांयात्रिक लोकोने प्रत्यक्ष थइ तेमने ते काष्ठसंपुट यापी कयुं के " हे लोको 1 या संपुटमां देवाधिदेवनी चंदनमय प्रतिमा स्थापन करेली छे. याने तमारे वीतभय नामना पचनमा लड् जह त्यांना राजाने श्रापी कहेतुं के " श्रा संपुट हर्षथी देवाधिदेवनुं नाम लेवाथी भेदाय तेम छे. " तमारो छ मासनो उत्पाद में इरण कर्यो छे, तेथी आटलं मारुं कार्य तमारे करवानुं छे. " आ प्रमाणे देवनुं वचन ते सांयात्रिकोए हर्षथी अंगीकार कर्यु पछी विद्युन्माली देव तत्काळ अदृश्य थयो.
अनुक्रमे ते सांयात्रिको समुद्रनो पार पामी वीतभय वचनमां गया. त्यां तापसना धर्ममां भक्तिवाळा उदायन राजानी पासे ते संपुट लइ गया, अने देवे कहे वृत्तांत पण तेथोए राजाने जणाच्यं ते सांभळी वया ब्राह्मणो अने योगीयो विगेरे त्यां एकठा थया. तेमांथी केटलाक बोल्या के-" वेद ने सृष्टिना रचनार होवाथी ब्रह्मा च देवाधिदेव थे, तेथी तेना नामथी या संपुट भेदी शकाशे. " एम कही तेथोए ब्रह्मानुं नाम लइ ते संपुटनी बच्चे तीक्ष्ण कुठार नांख्यो, परंतु शास्त्र भूली जवाथी जेम पंडित स्खलना पामे तेम ते कुठार स्खलना पाम्यो. पछी बीजा केटलाक बोल्या के- “ जे देव युगने अंते जगतने पोताना उदरमां धारण करे छे, तथा दुनियाना शत्रुरूप दैत्योनो जे विनाश करे छे, ते विष्णु ज देवाधिदेव छे. " एम कहीं तेनुं नाम लह तेओए पण कुठार चलाव्यो, परंतु ते पण निष्फळ थयो, पछी बीजा केटलाक बोन्या के-“
