________________
॥
छ, अ अ तमारुं रूप जेबुं सांभळ तेवुं ज बलके तेथी पण अधिक अत्यारे प्रत्यक्ष जोइए बीए. " ते सांभळी राजाए रूपना गर्दथी क के - " हे उत्तम ब्राह्मणो । अत्यारे स्नान वखते तमे मारुं रूप जुओ को तेमां शी शोभा होय ? परंतु स्नानादिक करी वस्त्र आभूषण धारण करी जे बखते हुं सभामा बेठों होउं ते वखते तमारे मारुं रूप बराबर जोयुं. " एम कही ते विप्रोने बीजे ठेकाणे मोकली पोते स्नान करी वस्त्रालंकारवडे शरीर शणगारी सभामां जह सिंहासनपर बेठा पछी गजाए ते विप्रोने बोलाव्या. तेथोए भावी राजानुं रूप जोयुं तो प्रथमना करतां घणुं ज निस्तेज जोयुं, तेथी तेयो खेद पामी विचारखा लाग्या के - " अहो मनुष्यनुं रूपादिक सर्व प्रति चंचळ छे. " तेमने खेदयुक्त जोड़ राजाए पूछ के " पहेला मने जोहने तमे हर्ष पाम्या हता अने अत्यारे तमारुं मुख श्याम केम देखाथ के ? " त्यारे तेश्रो बोल्या के- -" हे राजा ! अमे देवो बीए. इंद्रे वर्णन करेला तमारा रूप उपर श्रद्धा नहीं थवाथी तेनी परीक्षा करवा माटे श्रन्या बीए, पहलां स्नान करती वखते तमारुं रूप इंद्रे कहेलाथी पण अधिक जोइ श्रमे हर्ष पाम्बा हता, परंतु
त्यारे तेवुं नथी तेथी खेदयुक्त थया छीए. आटला अन्य काळमां ज तमारा शरीरमां व्याधिश्ररूपी राक्षसो उत्पन्न थया छे, तेथी तमारुं रूप, लावण्य अने कांति विगेरे झांखां पड़ी गयां छे. " श्रा प्रमाणे कही ते देवो तत्काळ श्रदृश्य थइ गया.
चक्रीए पोताना शरीरपर दृष्टि नांखी तो धूळथी ढंकायेला सूर्यनी जेम तेथे पोतानुं शरीर निस्तेज जोयुं. ते वखते तेथे विचार कर्मों के — " जे शरीरने विविध प्रकारना व्याधिश्रो बाधा करे छे, तेवा शरीर उपर पंडितोए शी श्रद्धा