________________
गोयसार सहरस, होइ एवं वियद्धिमा । सवदत्ताए जेपो(णे)सो, सुसाबूण तवस्सिाएं ॥ १७॥ अवन्नवायं नासिज्जा, मुहरित्ताइ सघहा । परं तेए पहू नेमी, हरिवंससिरोमणी ॥ १७३ ॥ धम्मतित्थयरो बावीसमो निम्ममनिम्ममो । गएण वंदणाए, थायारंग वरागमं ॥ १७॥ सहाए पनवेमापो, माणोयहियकुब्जवो। दियो तत्थोवविधो य, पण मित्ता जिणुत्तमं ॥ १७५ ॥ वत्तीसं तत्थ श्रायारे, निइंसिर्जति सामिणा । तेसिमिकपि जो साइ, साडुणी वा विनिवयं ॥ १७६।। श्रकमिका अायारमनयरं पमाय । गारत्याहिं समे से एं, परूविता व अन्नदा ? ॥ १७७ ।। दुका श्रपतसंसारी, से दुणो पारगामिए । गोयमा जिरकुणा जेणाहिगं तु मुद्दणंतगं ॥ १५८ ।। जेण संगहियं तस्स, पंचमबयर्खरणं । इत्थीए अंगुबंगाझं, पलोश्त्ता सचरकुणा ॥ १७ए । सम्मं नासोश्यं तेण, बंजगुत्ती विरादिया । तबिराहणदोसेएं, एगदेसे जहा पमो ।। १०० ॥ दको दलोत्ति भनिजा, जग्गं सीलबयं तहा। नई जण सह्त्यणादिना तु पमिनाहिया ॥ ११ ॥ श्य तेणवयं जग्ग, सग्गं वा देश सिर्व । अणुग्गए वि सूरम्मि, जग्गठन्ति पयंपियं ॥ १२॥ तस्स बीयबयं न, क जह हुयासणा । श्रफासुगोदगेणं तु, जेणचीणि कुबुझिया ॥ १०३ ।। धोवियाणि तहा मग्गे, अविहीए य पश्चियं । बीयकायं च श्रक (क) तं, संघट्टिय वणस्सई ॥ १७ ॥ नेण चेलेचलेणं तु, न दुबालोश्यं तहा । विङ्कए फुसणं चेक, तहा फफफमकुणी ॥ १० ॥
169